Savit (Sanskriet: stam savitṛ -, nominatief enkelvoud savitā) is in de Vedische mythologie een Aditya, dat wil zeggen een afstammeling van de Vedische oermoeder-godin Aditi. Zijn naam in het Vedische Sanskriet betekent ” waaier, rouser, vivifier.”

hij wordt soms geïdentificeerd met—en op andere momenten onderscheiden van—Surya, “de zonnegod”. Wanneer hij wordt beschouwd als verschillend van de zon zelf, wordt hij beschouwd als de goddelijke invloed of levenskracht van de zon. De zon voor zonsopgang heet Savitr, en na zonsopgang tot zonsondergang heet het Sūrya.Savitr wordt vereerd in de Rig Veda, de oudste component van de Vedische geschriften. Hij is voor het eerst opgenomen in boek drie van de Rigveda; (RV 3.62.10) later genoemd de Gayatri mantra. Verder wordt hij uitvoerig beschreven in Hymne 35 van de Rig Veda, ook wel de hymne van Savitr genoemd. In deze hymne wordt Savitr gepersonifieerd en voorgesteld als een beschermgod. Hij wordt gevierd in elf hele hymnen van de Rig Veda en in delen van vele andere teksten, met zijn naam wordt ongeveer 170 keer genoemd in totaal.Savitr verdween als een onafhankelijke godheid uit het hindoeïstische pantheon na het einde van de Vedische periode, maar wordt nog steeds aanbeden in het moderne Hindoeïsme en wordt aangeduid als Sāvitrī.

Rigvedische godheid

Savitr is een godheid waarvan de naam voornamelijk een agent aanduidt, in de vorm van een zelfstandig naamwoord afgeleid van een verbale wortel met het agent achtervoegsel-tṛ toegevoegd.De naam Savitr behoort tot een klasse van Vedische theoniemen, samen met Dhat, Trat en Tvastr. Deze namen geven aan dat dit agent goden zijn, die respectievelijk creëren, beschermen en produceren.

uiterlijk

Savitr heeft gouden armen en is breedhandig of mooi. Hij is ook aangenaam tongued of mooi tongued, en wordt ooit ijzer-jawed genoemd. Zijn ogen zijn ook goudkleurig. Hij is geelharig, een attribuut gedeeld met Agni en Indra. Hij trekt een gewaad aan. Hij heeft een gouden wagen met een gouden as, die omni-vorm is, net zoals hij zelf in staat is om alle vormen aan te nemen. Zijn kanaal is analoog als een schitterende strijdwagen getrokken door twee stralende paarden of door twee of meer bronzen, witvoetige hengsten. Machtige pracht (“amati”) wordt voornamelijk toegeschreven aan Savitr, en machtige” gouden ” pracht aan hem alleen. Zulke pracht strekt hij uit of verspreidt hij. Hij verlicht de lucht, hemel en aarde, de wereld, de ruimtes van de aarde, het gewelf van de hemel.

functies

net als Pushan en Surya is hij heer van wat mobiel en stationaire is. Savitr wordt toegeschreven als het handhaven van de roerende en onroerende zaken, wat betekent dat de instandhouding van Ṛta. Savitr is een weldadige god die optreedt als beschermer van alle wezens, die voorzienigheid zijn en de wereld van geesten bewaken. Omdat hij een Aditya is, is Savitr trouw aan de eeuwige orde en handelt hij als de score exacter.Zijn oerwegen in de lucht zijn Stofloos en gestroomlijnd, waarop hij wordt verzocht zijn aansprekers te versterken. Hij wordt gebeden om de overleden ziel te brengen naar waar de rechtvaardigen wonen. Savitr schenkt onsterfelijkheid aan de goden en de lengte van het leven aan de mens. Hij schonk ook onsterfelijkheid aan de Rbhu ‘ s, die door de grootsheid van hun daden naar zijn woning gingen. Net als andere goden is Savitr een aanhanger van de kosmos. Hij bezit ook de hele wereld, een rol die ook aan Vishnu in de Veda ‘ s werd toegewezen.

Abstracte classificatie

er zijn twee klassen van godheden in de Rig Veda die gebaseerd zijn op abstractie.

• de eerste klasse, bestaande uit de directe verpersoonlijking van abstracte begrippen – zoals ‘verlangen’ – is zeldzaam, komt alleen voor in de allernieuwste hymnen van de Rig Veda en is te wijten aan de groei van speculatie die zo duidelijk traceerbaar is in de loop van het Vedische Tijdperk.

• de tweede en talrijkere klasse omvat godheden waarvan de namen voornamelijk ofwel een agent aanduiden, in de vorm van een zelfstandig naamwoord afgeleid van een stam met het achtervoegsel “-tṛ” (zoals Dhatr, ‘Schepper’) of een attribuut aanwijzen, zoals Prajapati (‘Heer der schepselen’).

de klasse, beoordeeld op basis van de evolutie van de mythologische scheppingen van de Veda, vertegenwoordigt geen directe abstracties, maar lijkt in elk geval te zijn afgeleid van een epitheton toegepast op een of meer godheden, die een bepaald aspect van activiteit of karakter illustreert. Dergelijke scheldwoorden worden geleidelijk aan onthecht en bereiken uiteindelijk een onafhankelijke status. Dus Rohita, de’ Rode ‘ (wiens vrouwelijke vorm Rohinī is), oorspronkelijk een naam van de zon, als een afzonderlijke godheid in de hoedanigheid van een Schepper.

… tweede klasse van goden, die ‘abstract’ genoemd kunnen worden, wordt geboden door de agent goden – zoals Dhatr – wiens naam een functie uitdrukt die zij vervullen; … ze kunnen ‘functionele goden’genoemd worden. In alle gevallen, die in de Vedische literatuur te vinden zijn, kunnen wij met een redelijke mate van plausibiliteit zeggen, dat het begrip zich heeft gevormd uit het gebruik van het epitheton in kwestie, in de eerste plaats, van een of andere concrete god;.. nadat zij die Godheid op het speciale werkterrein had aangeduid, werd zij geleidelijk tot een afzonderlijke godheid gemaakt, die zich slechts bezighield met het werkterrein in kwestie. Dit kan echter niet onomstotelijk worden bewezen. : Het zal bijvoorbeeld altijd open staan voor de vraag of Savitr werkelijk een aspect van de zon is, of dat hij god van stimulatie is, die door gelijkenis van de natuur ‘aan de zon gelijk is’gemaakt. In andere gevallen kan er minder twijfel zijn: de god Visnu kan niet echt worden verklaard als een god van ‘wide stepping’ – hij is een zonnegod, die toevallig een speciale sfeer van activiteit heeft …Savitr wordt nooit genoemd als deelneemster van het Soma offer

een feit dat ongetwijfeld een eerlijk bewijs is dat de Rig Veda hem niet kende als een plaats in de rite, en dat hij later werd binnengebracht, misschien vanwege zijn groeiende belang, misschien als Aditya.”

volgens Yaska, Sanskriet geleerde van de 5e eeuw v. Chr., die verschillende pogingen deed om moeilijke Vedische mythologieën te interpreteren in zijn werk Nirukta (etymologie) (12, 12), is de tijd van Savitr ‘ s verschijning wanneer duisternis is verwijderd. Sayanacharya (op Rig Veda) merkt op dat Voor zijn opkomst de zon Savitr heet, maar van zijn opkomst tot zijn ondergang, Surya. Maar Savitr wordt soms ook gesproken als “zendend om te slapen”, en moet daarom zowel ’s avonds als’ s morgens verbonden zijn. Hij wordt inderdaad geprezen als de ondergaande zon in één hymne (2, 38); en er zijn aanwijzingen dat de meeste hymnen die aan hem zijn gericht bedoeld zijn voor een ochtend-of een avondoffer. Hij brengt alle tweevoetige en viervoetige wezens tot rust en wekt hen op. Hij ontbindt zijn paarden, brengt de zwerver tot rust; op zijn bevel komt de nacht; De Wever rolt haar web op en de bekwame man legt zijn onvoltooide werk neer. Later werd het westen aan hem toegewezen, zoals het oosten aan Agni, en het zuiden aan Soma.

het epitheton “sūrya-raśmi”wordt in de Rig Veda slechts één keer gebruikt en wordt toegepast op Savitr:

“stralend met de stralen van de zon, met goudharige haren, verheft Savitr zijn gloed voortdurend vanuit het oosten.”

net als Surya, wordt Savitr gesmeekt om kwade nachtmerries te verwijderen en mensen zondeloos te maken. Savitr verdrijft tovenaars en antagonisme. Hij houdt zich aan vaste wetten. De wateren en de wind zijn onderworpen aan zijn verordening. Hij leidt het water en door zijn voortstuwing stromen ze breed. De andere goden volgen hem. Geen enkel wezen, zelfs niet Indra, Varuna, Mitra, Aryaman, Rudra, kan zijn wil en onafhankelijke Heerschappij weerstaan. Zijn lof wordt gevierd door de Vasu ‘ s, Aditi, Varuna, Mitra en Aryaman. Hij is de heer van alle dingen waardig, en schenkt zegeningen die hemel, lucht en aarde doordringen.

… de verbinding van Savitr met de zon is vrij dichtbij. Het is dus in ieder geval mogelijk dat Savitr in zijn oorsprong geen onafhankelijke schepping was, maar een naam van Surya, maar die vraag is van weinig belang: het wezenlijke kenmerk van de god is niet zijn oorspronkelijke basis, maar zijn functie als inspirator of drijvende kracht tot heilig offer: de rituele handeling wordt herhaaldelijk in de Yajur Veda gezegd te worden gedaan ‘op instigatie van de God Savitr’.

in verschillende passages van de Rig Veda verschijnen Savitr en Surya gelijktijdig. Het kan zelfs verschijnen op basis van A. B. Keith ‘ s mening dat de termen Savitar en Surya door elkaar worden gebruikt in bepaalde hymnen van de Rig Veda. Het is echter vermeldenswaard dat verschillende andere godheden direct worden geassocieerd met het epitheton van Savitar in de Familieboeken. Zij omvatten Indra die naast Savitar wordt gekoppeld, en Tvastr die met Savitar wordt aangevuld. Verder wordt Savitar ondubbelzinnig geïdentificeerd met Bhaga. Savitar wordt ook ondubbelzinnig Pusan en Mitra genoemd. Terwijl Savitar zeker Direct is belast met het gebruik van Surya ‘ s stralen, Savitar heeft een veel meer directe congruentie met andere goden. De Vedische dichter observeert:

“od Savitr heeft zijn glans verhoogd en licht gemaakt voor de hele wereld; Surya shining fel heeft hemel en aarde en lucht gevuld met zijn stralen.”

in een andere hymne wordt over Surya gesproken in termen van Prasavit( levendiger), een bijvoeglijk naamwoord dat gewoonlijk op Savitr wordt toegepast, en in het derde vers wordt Savitr blijkbaar genoemd als dezelfde god als Surya. Ook in andere hymnen is het nauwelijks mogelijk om de twee godheden te scheiden. In bepaalde passages combineert Savitr met de stralen van de zon of schijnt hij met de stralen van de zon.

Savitr speelt een belangrijke rol in de schepping. De relevante hymne vermeldt dat: “Indra mat zes brede ruimten, waarvan geen bestaand ding is uitgesloten: hij is het die de wijde uitgestrektheid van de aarde en de verheven koepel van de hemel maakte, zelfs hij.”Savitr assisteerde Indra bij het vormgeven van het universum.

hier zijn in het laatste boek van de Rig Veda enkele hymnen die de oorsprong van de wereld eerder filosofisch dan mythologisch behandelen. Verschillende passages tonen aan dat in de kosmologische speculatie van de Rig Veda de zon werd beschouwd als een belangrijke veroorzaker van de generatie. Aldus wordt hij de ziel (atma) genoemd van alles dat beweegt en staat. Verklaringen zoals dat hij door vele namen wordt genoemd, hoewel men aangeeft dat zijn natuur voorzichtig werd geabstraheerd naar die van een allerhoogste god, die bijna die van de latere opvatting van Brahma benaderde. In deze zin wordt de zon ooit verheerlijkt als een grote kracht van het universum onder de naam van het gouden embryo, hiranya-garbha, in Rig Veda. Hij is het die de ruimte in de lucht meet en schijnt waar de zon opkomt. In het laatste vers van deze hymne wordt hij Prajapati genoemd, Heer der geschapen wezens, de naam die die van de belangrijkste god van de brahmana ‘ s werd. Het is veelbetekenend dat in de enige oudere passage van de Rig veda waarin het voorkomt, Prajapati een epitet is van de zonnegod Savitr, die in dezelfde hymne wordt gezegd te regeren over wat beweegt en staat.

andere namen en bijnamen

Apam Napat (geboren uit de wateren) Savitr is ten minste één keer. de naam” apam napat ” (kind van Waters), werd ook op Agni en Soma toegepast. God van het middengebied Commentator Yaska commentaar op het vers waar Savitr wordt toegeschreven met het veroorzaken van regen, beschouwt Savitr als behorend tot de mesiale regio (of atmosfeer) voor het bezit van dit vermogen, eraan toevoegend dat de Aditya ‘ s, die in de hemel, worden ook Savitr genoemd. Het is waarschijnlijk te wijten aan deze naam en omdat Savitr ‘ s paden in de atmosfeer worden gezegd, dat deze godheid zich voordoet onder de goden van de mesiale uitgestrektheid onder die van de buiten-ruimte in de Naighantuka. Prajapati Savitr wordt ooit afgebeeld als de Prajapati van de wereld. In de Satapatha Brahmana (v. 12, 3, 5), is Savitr geïdentificeerd met Prajapati en in de Taittiriya Brahmana (V. 1, 6, 4) is gesteld dat Prajapati Savitr levende wezens schiep. Damunas (huiselijk) in de Rig Veda wordt Savitr tweemaal gesproken als huiselijk (“damunas”), een benaming die anders bijna volledig beperkt is tot Agni. Asura net als vele andere goden wordt Savitr in veel hymnen van de Rig Veda als ‘asura’ genoemd. Pusan Savitr alleen is de heer van de levenskracht en door zijn bewegingen (yamabhih) wordt hij Pusan. In twee opeenvolgende verzen worden Pusan en Savitr beschreven als verbonden. In de eerste wordt de gunst van Pusan die alle wezens ziet aangeroepen, en in de tweede wordt Savitr verzocht om de gedachten te stimuleren van aanbidders die willen denken aan de uitstekende schittering van de Deva. Het laatste vers is de beroemde Savitri, nu aangeduid als de Gayatri mantra, waarmee Savitr in latere tijden werd aangeroepen aan het begin van de Vedische studie. Mitra Savitr wordt ook Mitra genoemd vanwege zijn wetten. Bhaga Savitr lijkt soms te worden geïdentificeerd met Bhaga ook, tenzij het laatste woord is hier slechts een epitheton van Savitr. De naam van Bhaga, de goede god die voordelen schenkt, wordt inderdaad vaak toegevoegd aan die van Savitr om zo de enige uitdrukking Savitr Bhaga of Bhaga Savitr te vormen, waarbij de term Bhaga simpelweg fungeert als een kwalitatief en attributief bijvoeglijk naamwoord. Savitr in de brahmana ’s

identificeren de Veda’ s niet specifiek de Āditya ‘ s omdat er geen classificatie van de drieëndertig goden is, behalve in de Yajurveda (7.19), die zegt dat er elf goden in de hemel zijn (lichtruimte), Elf goden in de atmosfeer (tussenruimte) en elf goden op aarde (waarnemingsruimte). In sommige passages van de Satapatha Brahmana is het aantal Āditya ’s acht, en in andere passages worden twaalf Āditya’ s genoemd.

Savitr verdwijnt in de post-Vedische literatuur en is afwezig in het corpus van het Pauranisch Hindoeïsme.

Hindu revivalism

sommige moderne Hindu geestelijke denkers kennen symboliek toe aan de Vedische godheden zoals Savitr. De Vedische godheden zijn niet alleen krachten van de natuur, maar ook krachten die bestaan in het menselijk intellect en psyche, en helpen het individu in spirituele vooruitgang.

volgens Sri Aurobindo zijn de Vedische afbeeldingen dieper dan alleen maar beelden. De goden, godinnen en de kwade krachten genoemd in de Veda ‘ s vertegenwoordigen verschillende kosmische krachten. Ze spelen een belangrijke rol in het drama van creatie, behoud en vernietiging in de innerlijke wereld van een mens.Als de zintuigen onder controle zijn en de geest gestabiliseerd is door het doden van alle duistere krachten, komt de ontwaking, de godin Ushas, die met haar Ashvins de wereld van het innerlijk bewustzijn binnenbrengt. Nadat Ushas verschijnt Aditi, de oer zon, de God van het licht: Eerst als Savitr, die de Goddelijke Genade vertegenwoordigt die essentieel is voor alle geestelijk succes, en dan als Mitra, die als de goddelijke liefde wordt beschouwd als een vriend van de verlichte geest (Indra) en zijn metgezellen (de andere goden). De zon is van waarheid, waarna verschijnen Rta (waarheid in actie) en Rtachit (waarheid bewustzijn).In DC Comics ‘The Flash comics and The CW’ S The Flash TV-serie, is de speedster Savitar een vijand van de Flash die zichzelf naar de Hindoe god heeft vernoemd.In een fictie van de Auteur Ryan Sequeira, genaamd “EvOLv”, waarin Savitr is genoemd als een van de hoogste goden – parallel met Shiva – wordt de God Savitr aangeduid als de bron van licht in het multiversum.In de Dark-Hunter fantasy-serie van auteur Sherrilyn Kenyon is Savitar een Chthonische godendoder die duizenden jaren oud is en verantwoordelijk was voor het toezicht op het Atlantische pantheon.

zie ook

• lijst van zonnegodheden

1. ^ Monier-Williams Sanskriet woordenboek (1899), p.1190.
2. ^ https://www.sacred-texts.com/hin/rigveda/rv01035.htm
3. ^ MacDonell, A. A. (1881). Vedische Mythologie. Williams en Norgate. Ze staan bekend als ‘Vijfers’ in de Islam. De vijf eerste Imams of leraren.
4. ^ “Ādityas”. Rig-Veda. Vertaald door Griffith, Ralph T. H. Boek 2: Hymn XXVII.
5. ^ Keith, A. Berriedale. De religie en filosofie van de Veda en Upanishads. 1. blz. 204.
6. ^ Keith, A. Berriedale. De religie en filosofie van de Veda en Upanishads. 2.
7. ^ Keith, Arthur Berriedale. De religie en filosofie van de Veda en Upanishads. 1. blz. 65.
8. ^ Rig Veda: Mandala 2, Hymn XXX, lijn 1
9. ^ Rig Veda: Mandala 3, Hymn LV, lijn 19
10. ^ Rig Veda: Mandala 5, Hymn LXXXII, lijn 3
11. ^ Rig Veda: Mandala 5, Hymn LXXXI, laatste regels
12. ^ Mackenzie, Donald A. Indisch mythe en legende. MacDonnel, A. A. Vedische Mythologie. blz. 13.
13. ^ “Viśvedevas”. Rig Veda. Vertaald door Griffith, Ralph T. H. Boek 6: Hymn L.
14. ^ Wilson, H. H. (2006). De Vishnu Purana: een systeem van hindoeïstische mythologie en traditie. Lees Boeken Publicaties.
15. ^ Muir, John (1863). Originele Sanskriet teksten over de oorsprong en de vooruitgang van de religie en instellingen van India. Williams en Norgate.
16. ^ a b c Aurobindo, Sri. Het geheim van de Veda ‘ s.

Wikiquote heeft citaten gerelateerd aan: Savitr