ontwormen is een controversieel onderwerp geworden. Er zijn tal van tegengestelde meningen, sterke meningen en belangenconflicten die aanleiding geven tot veel discussie over het onderwerp. Er is geen argument dat parasieten slecht kunnen zijn voor huisdieren en sommige kunnen een risico vormen voor mensen. Er is geen argument dat we parasiet lasten in huisdieren willen verminderen om de gezondheid van huisdieren te verbeteren en menselijke risico ‘ s te verminderen. Het is het ‘ hoe ‘ dat alle problemen veroorzaakt. Het ontwikkelen van ontwormingsstrategieën vereist overweging van een aantal verschillende dingen, waaronder:

• welke parasieten zijn er in het gebied?
• zijn de risico ‘ s het hele jaar door hetzelfde of zijn ze seizoensgebonden?
• welke parasieten vormen een risico voor een individueel huisdier of wat is de kans op blootstelling van het huisdier? (gaat het huisdier bijvoorbeeld naar buiten? Wordt het blootgesteld aan veel andere dieren? Zijn er meerdere huisdieren in het huishouden?)
• lopen personen in het huishouden een bijzonder risico op parasitaire infecties? (bijv. jonge kinderen, mensen met ontwikkelingsstoornissen die meer kans om te worden blootgesteld aan huisdier uitwerpselen zou kunnen zijn?)

iedereen is het erover eens puppies en kittens moeten meer agressieve ontworming, maar er zijn een paar verschillende benaderingen van het beheer van ontworming bij volwassen dieren.

de Raad voor Gezelschapsdierenparasieten pleit om een aantal redenen voor maandelijkse ontworming. Een daarvan is dat, op basis van de duur van de activiteit van de gebruikte geneesmiddelen, maandelijkse behandeling voorkomt dat de vestiging van belangrijke parasietpopulaties in het dier (en dus ook in de omgeving van het dier). Het houdt ook de behandeling gebruiksvriendelijk – Het maakt het makkelijker voor mensen om te onthouden om hun huisdier te behandelen. Sommige zorgen met deze aanpak zijn onder meer de “one plan fits all” mentaliteit, ondanks het feit dat er grote verschillen in de risico ’s tussen de verschillende regio’ s, en zelfs tussen huisdieren in hetzelfde gebied. Er zijn ook zorgen over een dergelijk zwaar gebruik dat bijdraagt aan de ontwikkeling van resistentie tegen parasieten (wat een probleem is bij sommige andere soorten zoals paarden en schapen), hoewel dit geen grote zorg lijkt te zijn… tenminste nog niet.

recente Europese richtsnoeren hanteren een enigszins andere benadering en hanteren een filosofie die meer is toegesneden op individuele risico ‘ s voor elk dier. In deze richtlijnen wordt aanbevolen dat als regelmatig ontwormen wordt gebruikt, dieren ten minste 4 keer per jaar moeten worden behandeld, met niet meer dan 3 maanden tussen elke behandeling. Dit is gebaseerd op enig onderzoek waaruit blijkt dat het verlagen van de behandeling tot 3-4 keer per jaar geen effect had op de parasiet niveaus. Deze aanpak is daarom conservatiever (in termen van het aantal behandelingen) en heeft waarschijnlijk minder impact op de ontwikkeling van resistentie, maar vereist meer organisatie en gedachte. Als het goed wordt gebruikt, is het waarschijnlijk een goede aanpak.

een andere aanpak werd aanbevolen door een Canadees panel van parasieten. In huishoudens met een laag risico (zowel huisdieren met een laag risico op blootstelling aan parasieten als mensen met een laag risico op infectie) is de behandeling gebaseerd op fecale onderzoek resultaten of, als fecale testen niet worden uitgevoerd, een of twee keer per jaar behandeling wordt aanbevolen. In huishoudens met een hoog risico wordt fecale tests aanbevolen 3-4 keer per jaar, met behandeling op basis van resultaten, of toediening van routine preventieve behandeling ten minste 2, en bij voorkeur 3-4 keer per jaar. De belangrijkste kritiek op deze aanpak is dat het ingewikkelder en misschien vatbaar voor fouten of gemiste behandelingen.

er is geen duidelijk antwoord, en dat zou ook niet moeten. Er kan echt geen” one program fits all “aanpak zijn die de risico’ s voor alle huisdieren (en mensen) in alle regio ‘ s goed aanpakt. Het afstemmen van de ontwormingsstrategie op uw huisdier, op basis van het risico van uw huisdier en uw gezin, is de logische aanpak. Ongeacht de gekozen aanpak, regelmatige fecale testen is een goede (en onderbenut) manier om te beoordelen wat er gaande is met parasieten in uw huisdier, en om te identificeren falen van de behandeling of het ontstaan van resistentie tegen geneesmiddelen.

maandelijkse hartwormpreventie heeft ook invloed op wat u doet, aangezien typische hartwormpreventie ook effectief is tegen rondwormen en haakwormen, de belangrijkste parasieten die het doelwit zijn van routinematig ontwormen. Als u in een regio bent waar hartworm aanwezig is, is maandelijkse behandeling tijdens het hartwormseizoen aangewezen, en de belangrijkste beslissing die moet worden genomen is wat te doen de rest van het jaar (waar hartworm is geen risico het hele jaar door).