po urodzeniu mały żarłacz biały ma już około 1,5 metra długości; w miarę wzrostu może osiągnąć długość nawet czterokrotnie większą. Szczeniak (tak nazywa się mały rekin) będzie żył na szczycie łańcucha pokarmowego Oceanu. Zanim jednak stanie się większy, szczenię musi unikać drapieżników większych od niego—w tym innych żarłaczy białych. Wiele małych rekinów nie przeżywa pierwszego roku życia. Młode żarłacze białe żywią się rybami (w tym innymi rekinami) i ramienicami. W miarę wzrostu ulubioną zdobyczą rekinów stają się ssaki morskie, zwłaszcza lwy morskie i foki.
rekiny liczą na element zaskoczenia podczas polowania. Kiedy widzą fokę na powierzchni wody, rekiny często umieszczają się pod foką. Używając ogonów jako śmigieł, pływają w górę w szybkim sprincie, wyskakują z wody w skoku zwanym wyłomem i wpadają z powrotem do wody z pieczęcią w ustach. Mogą wyczuć pojedynczą kroplę krwi z odległości do jednej trzeciej mili (0,53 kilometra). Rekiny nie żują pokarmu; zrywają kawałki mięsa i połykają je w całości. Mogą przetrwać miesiąc lub dwa bez kolejnego dużego posiłku.