Perl (skrót od Practical Extraction and Report Language) jest jednym z najpopularniejszych języków programowania. Został opracowany przez Larry ’ ego Walla, który został przeszkolony jako lingwista, głównie do przetwarzania tekstu, ale obecnie jest również używany do znacznie szerszego zakresu zastosowań, szczególnie administracji systemami i tworzenia stron internetowych.
oprócz doskonałych możliwości przetwarzania tekstu, funkcje Perla obejmują również łatwość użycia, moc i przenośność (np., możliwość zastosowania na praktycznie każdym systemie operacyjnym). Co więcej, jest to wolne oprogramowanie, to znaczy jest wolne zarówno w sensie pieniężnym, jak i w odniesieniu do użytkowania.
Perl jest zwykle instalowany domyślnie w tym samym czasie, w którym system Operacyjny jest instalowany na komputerach z systemem Linux i innymi systemami operacyjnymi typu Unix. Łatwym sposobem, aby sprawdzić, czy rzeczywiście został zainstalowany na dowolnym komputerze, jest wpisanie następującego polecenia, a następnie naciśnięcie klawisza ENTER:
perl -v
perl (zaczynający się od małej litery p) jest poleceniem Perla. Opcja-v powoduje, że informuje o zainstalowanej wersji.
pierwszy Program
Zwykle punktem wyjścia do zapoznania się z Perlem jest napisanie i wykonanie bardzo prostego skryptu, takiego jak poniższy, który pisze frazę Hello to the world! na ekranie wyświetlacza. Skrypt to prosty program.
wszystko, co jest niezbędne do utworzenia tego skryptu, to utworzenie pliku tekstowego za pomocą edytora tekstu, takiego jak gedit lub vi, który zawiera następujące dwie linie kodu i zapisanie go z nazwą z rozszerzeniem .pl, taką jak perl1.pl:
#!/usr/local/bin/perlprint "Hello to the world!\n";
pierwsza linia na ogół nie jest konieczna w systemach operacyjnych typu Unix dla prostych skryptów Perla, ale przydatne jest zapoznanie się z nią i przyzwyczajenie się do jej używania. Ta linia informuje system, że plik jest skryptem Perla i informuje go o lokalizacji pliku wykonywalnego Perla i powiązanych plików. Jest on określany jako linia shebang, ponieważ znak funta, po którym następuje wykrzyknik, nazywa się shebang. Shebangs są używane również w innych językach skryptowych.
drukowanie jest jedną z najczęściej używanych funkcji w Perlu. Mówi Perlowi, aby wyświetlał to, co następuje po nim w cudzysłowie na monitorze lub zapisywał to do pliku. Znak \N reprezentuje znak nowej linii; mówi Perlowi, aby rozpoczął nową, pustą linię na ekranie po tekście. Zauważ, że ta linia kończy się średnikiem, tak jak ma to miejsce w przypadku instrukcji (np. poszczególnych instrukcji) w programach.
alternatywnym sposobem utworzenia tego pliku jest polecenie cat (które służy do odczytu, tworzenia i łączenia plików), najpierw wpisując następujące
cat > perl1.pl
następnie naciskając klawisz ENTER, następnie wpisując Drukuj ” Hello to the world!\n”; w nowej linii, która się pojawi, następnie naciskając klawisz ENTER, a na końcu, naciskając jednocześnie klawisze CONTROL i C.
w typowym systemie plik ten domyślnie nie będzie miał uprawnień ustawionych jako plik wykonywalny (tj. gotowy do uruchomienia jako program). Można to jednak łatwo zmienić za pomocą polecenia chmod (które służy do zmiany uprawnień). Zakładając, że plik ma nazwę perl1.pl i że został zapisany w bieżącym katalogu, będzie to realizowane za pomocą następujących:
chmod 755 perl1.pl
program jest teraz gotowy do uruchomienia. Można go uruchomić po prostu wydając polecenie Perla i używając nazwy nowego pliku jako argumentu (tzn. danych wejściowych) w następujący sposób:
perl perl1.pl
jeśli wszystko pójdzie dobrze, tekst Hello to the world! powinien pojawić się na ekranie wyświetlacza.
Rozwiązywanie problemów
jeśli na ekranie nic nie pojawia się lub pojawia się komunikat o błędzie, pierwszym krokiem jest potwierdzenie, że Perl został rzeczywiście zainstalowany w systemie, jak pokazano powyżej. Jeśli tak, bardzo prawdopodobną przyczyną problemu jest to, że rozszerzenie .pl zostało pominięte podczas zapisywania programu lub podczas próby uruchomienia go za pomocą polecenia perl. Inną możliwością jest błąd w pisowni nazwy pliku podczas używania tego polecenia.
jeśli żadna z nich nie jest przyczyną problemu, jest prawdopodobne, że problem leży w zawartości pliku. Dlatego następnym krokiem powinno być otwarcie pliku za pomocą edytora tekstu, aby potwierdzić, że faktycznie zawiera on tekst, który miał być do niego napisany. Może brakować tekstu, zwłaszcza jeśli polecenie cat zostało użyte nieprawidłowo. Należy również potwierdzić, że tekst jest napisany dokładnie tak, jak pokazano w powyższym przykładzie, szczególnie że średnik znajduje się na końcu wiersza. Zapomnienie o umieszczeniu średnika na końcu instrukcji jest jednym z najczęstszych błędów programistycznych.
eksperymenty
chociaż powyższy skrypt jest niezwykle prosty, stanowi dobrą podstawę do poznania większej ilości możliwości Perla i tworzenia bardziej użytecznych programów. Jednak przed przejściem do bardziej zaawansowanych programów może być pouczające przeprowadzenie kilku prostych eksperymentów z tym programem.
jednym z nich jest dokonanie zmiany w tekście, a następnie ponowne uruchomienie skryptu. Przykładem jest zastąpienie go czymś takim jest to mój pierwszy skrypt Perla. Zmiany mogą również obejmować pominięcie znaku nowej linii lub użycie dwóch znaków nowej linii, a wynikowy program wygląda jak print ” This is my first Perl script!\n\n”;, lub dodanie tekstu po znaku (znakach) nowej linii. Zmiany te mogą być wprowadzone do oryginalnego pliku lub można utworzyć nowy plik (z nową nazwą).
kolejnym eksperymentem jest pominięcie średnika na końcu instrukcji i obserwacja Komunikatu o błędzie, który się pojawi. Bardzo prosty program taki jak ten może działać, ale nie jest to dobra praktyka programistyczna i bardziej złożone programy generują komunikat o błędzie.
eksperymenty można również przeprowadzać za pomocą cudzysłowów. Na przykład, można zauważyć, że usunięcie jednego lub obu zestawów podwójnych cudzysłowów spowoduje komunikat o błędzie, taki jak nie można znaleźć string terminator '”’ gdziekolwiek przed EOF w aaa2.pl Kolejka 1. Można zauważyć, że zastąpienie dwóch zestawów podwójnych cudzysłowów dwoma pojedynczymi cudzysłowami zmieni sposób, w jaki perl interpretuje program: spowoduje to, że \n będzie interpretowane jako tekst, a nie jako instrukcja rozpoczynająca nową linię.