pierwszy raz nauczyłem się jak zrobić łuk łuczniczy podczas tygodniowego pobytu w Lesie Narodowym Sequoia. Tam uczyłem się z Joe Dabillem, mistrzem sztuki łucznictwa i wszystkich związanych z tym umiejętności.

Dabill wręczył każdemu z nas uczniom pięciolinię, którą przeciął i rozdzielił kilka miesięcy wcześniej. Moja pięciolinia pochodziła z drzewa Zatoki Kalifornijskiej i miała ponad 5 stóp długości. Naszym zadaniem było zredukowanie naszych klepek do funkcjonalnych łuków. Zadaniem dabilla było mentorowanie nas na każdym etapie procesu.

po tym, jak wyjaśnił kilka podstaw, zacisnęłam pięciolinię do drewnianego stołu i dokładnie ją obejrzałam. Pięciolinia miała ponad cal grubości w odcinkach i aż 2½ cala w innych. Wziął ołówek stolarza i zaznaczył moją pięciolinię, aby wskazać sekcje, które musiały zostać całkowicie usunięte.

biorąc golenie szprychowe i nóż do rysowania, zacząłem proces golenia drewna—zawsze z „brzucha” tego, co stanie się dziobem („brzuch” to strona, która stoi przed tobą, gdy strzelasz z łuku), a nigdy z tyłu.

Dabill i jego asystent Sig Nubla okresowo wpadali, oglądali moją pracę i udzielali pomocnych sugestii. Kiedy klepka zaczęła wyglądać bardziej jak Łuk, zacząłem używać pilnika do drewna Shinto, który goli mniejsze ilości drewna. Dabill lub Nubla komentowaliby kilka rzeczy, umieszczali więcej znaków na moim łuku, a potem wracałem do pracy.

drugiego dnia pracy zacząłem używać płaskiego, prostokątnego kawałka metalu do skrobania brzucha i boków łuku. Usunęło to drobne kawałki drewna i pomogło wygładzić powierzchnię.

ostatecznie dabill zdjął łuk z zacisków i włożył nocki na każdy koniec. Ja już skręcone cięciwę z lnianego sznurka, który następnie woskowane woskiem pszczelym. Dabill naciągnął go i przetestował ” Rumpel „( jak równomiernie każda strona łuku zgina się). On i Nubla następnie dokładnie zbadali nawleczony i wyciągnięty łuk, wskazując na jeszcze sztywne obszary. Następnie dabill zaznaczył te sztywne obszary w celu dalszej redukcji.

„Jeszcze trochę, a będziesz miał łuk.”

zacisnąłem łuk z powrotem do stołu i zacząłem uważną grę końcową. Zmniejszyłem trochę każdy koniec, zgodnie z instrukcjami Dabilla, i zrobiłem ostrożne przerzedzenie w niektórych obszarach.

po kolejnych dwóch godzinach Dabill ponownie przetestował Rumpel dziobowy. „Wygląda dobrze”, powiedział. Następnie wystrzelił Kilka Strzał w pobliski pień drzewa. – Dobrze strzela-powiedział z uśmiechem.

byłem szczęśliwy, zwłaszcza po tym, jak Nubla i Dabill zrobili trochę więcej dopracowania, aby mój” gotowy „łuk był teraz” naprawdę dobry”.

KIEDY NIE MASZ JUŻ DOSTĘPU DO CZĘŚCI ZAMIENNYCH I AMUNICJI DO BRONI PALNEJ, UMIEJĘTNOŚĆ TWORZENIA WŁASNEGO ŁUKU I STRZAŁ MOŻE BYĆ KLUCZEM DO PRZETRWANIA.

DLACZEGO WARTO IŚĆ NA TRADYCYJNE?

Łucznictwo jest dziś sportem złożonym. Istnieje wiele rodzajów łuków-Kusza, rekurencja i związek – a specjalizacja, konkurencja i wiele dyskusji otaczają nawet najmniejsze elementy współczesnego łuku.

łuki rdzennych Amerykanów mogą wydawać się zabawkami według dzisiejszych standardów, ale niezawodnie zapewniały rdzennym mieszkańcom żywność i ochronę. Rutynowo porzucali swoje karabiny dla łuków. W końcu łuk był znanym narzędziem, którego używali przez całe życie.

aby zdobyć i obsługiwać łuk, wszystkie potrzebne narzędzia i części pochodziły z natury. Z kolei brak części zamiennych do broni, amunicji, materiałów naprawczych i know-how był powodem, dla którego szybko powrócili do swoich łuków, gdy ich działa zawiodły.

gdy nie masz już dostępu do części zamiennych i amunicji do broni palnej, umiejętność tworzenia własnego łuku i strzał może być kluczem do przetrwania.

TEN TRADYCYJNY ŁUK, CZĘSTO NAZYWANY „WŁASNYM ŁUKIEM” LUB „DŁUGIM ŁUKIEM”, NA OGÓŁ NIE JEST ZAKRZYWIONY, GDY JEST UNSTRUN I JEST WYKONANY Z JEDNEGO KAWAŁKA DREWNA.

zacznij od dobrego kawałka drewna

jeśli masz zamiar zrobić łuk od podstaw, musisz znaleźć dobry, prosty kawałek drewna. Możesz wybrać idealnie prosty strzał o średnicy 3 cali lub wyciąć znacznie większe drzewo, a następnie ćwiartować go na oddzielne klepki. Ten tradycyjny łuk, często nazywany „własnym łukiem” lub „długim łukiem”, na ogół nie jest zakrzywiony, gdy nie jest spięty, i jest wykonany z jednego kawałka drewna.

wolę najmniej pracy, więc generalnie wybieram proste ujęcie o wysokości około 6 stóp. Zazwyczaj używam willow, ash lub California Bay, ponieważ są one powszechnie dostępne. (Zakupiłem również deski z czerwonego dębu, które starannie wybrałem w Home Depot, ale wolę zrobić łuk z pędu, który wyciąłem.)

następnie pozostawiam drewno do wyschnięcia przez co najmniej dwa tygodnie (ale zwykle dłużej). Niektórzy bowyers zalecają pokrycie końców drewna farbą lub woskiem, aby drewno wyschło powoli i równomiernie.

według „Longbow”, znanego również jako Alton Safford-jeden z najlepszych dawnych łuczników-powinieneś zacząć od stojącej martwej kończyny o długości co najmniej 4½ do 5 stóp i grubości około 1¼ do 1¾ cali. Unikaj zielonego drewna, ponieważ jest zbyt ciężkie i nie rzuca dobrze strzał. Trzymaj się również z dala od powalonego drewna; prawdopodobnie będzie podmokłe lub zgniłe.

Longbow wyjaśnia: „chcesz kawałek drewna, który jest wolny od sęków, kontroli, nierówności i nierówności. Lekkie zgięcie jest OK. Możesz zrobić dobry łuk z prawie każdego rodzaju drewna, ale niektóre są lepsze od innych. Najlepsze lasy łuskowe to CIS, Osage, morwa, szarańcza czarna, jabłko, jałowiec, Hikora i jesion. Ale w sytuacji przetrwania, używasz dowolnego drewna.”

zanim zaczniesz pracować nad konkretnym kawałkiem drewna, Longbow sugeruje, aby przetestować niektóre z mniejszych, martwych gałęzi z tego samego drzewa, zginając je, aby sprawdzić, czy wytrzymają stres. Następnie zbadaj pięciolinię, lekko ją wyginając, aby zobaczyć, w którą stronę się wygina. Powinieneś być w stanie określić naturalny kierunek, aby rozpocząć rzeźbienie łuku.

redukcja

następnym krokiem jest spłaszczenie jednej strony— strony, która jest zwrócona do Ciebie podczas korzystania z łuku. (Ta płaska strona nazywana jest „brzuchem”, jak wyjaśniono wcześniej.) Podczas gdy całe drewno jest usuwane z brzucha, nic oprócz kory powinno być usuwane z tyłu.

teraz jesteś gotowy do pracy. Możesz trzymać pięciolinię lub zacisnąć ją do imadła lub stołu. Użyj noża, małego topora, noża do rysowania, pilnika lub pilnika do redukcji (może to wszystko). Upewnij się tylko, że Twoje narzędzia są ostre i odpowiednie do pracy.

powoli, ostrożnie i równomiernie tnij płaskie paski aż po brzuch łuku. Gdy usuwasz z niego Drewno, okresowo testuj łuk, zginając go. Proces ten może potrwać kilka godzin, aż łuk zacznie nabierać kształtu.

na początku możesz użyć małego siekiery i dużego noża, ale powinieneś używać ich bardzo ostrożnie. Pamiętaj, że zawsze możesz zgolić więcej drewna, ale nie możesz go ponownie założyć. Jeśli wyrzeźbisz zbyt głęboko, możesz zniszczyć to, co mogło być dobrym ukłonem … i będziesz musiał zacząć od początku.

proces redukcji może potrwać kilka godzin i chociaż wszystko można zrobić jednym dużym nożem, zdecydowanie polecam początkującym skorzystanie z kilku innych narzędzi wymienionych tutaj.

Rumpel

gdy zmniejszysz więcej każdego „ramienia” łuku, dojdziesz do punktu, w którym możesz sprawdzić, jak dobrze wygina się łuk w toku. Upewnij się również, że masz równą Rumpel, co oznacza, że chcesz, aby każde ramię zginało się tak samo. Aby to zrobić, musisz naciągnąć łuk, delikatnie pociągnąć go i obserwować, jak bardzo każda strona się wygina. Powinno być równe przyciąganie obu.

jednym ze sposobów obserwacji rumpla jest pociągnięcie przed dużym lustrem. Alternatywnie, niech ktoś patrzy, kiedy go ciągniesz. Możesz również użyć kija do krzewienia, który pozwala cofnąć się i obserwować. Jeśli Rumpel nie jest równy, Kontynuuj ostrożnie i powoli zmniejszaj sztywną stronę, aż Rumpel obu stron będzie równy. Jest to ważne, ponieważ po nawleczeniu każde ramię musi zginać się równo; w przeciwnym razie strzały nie będą latać prosto.

kiedy jesteś zadowolony, że twój łuk wygina się równomiernie, Wytnij nocki na każdym końcu dla sznurka dziobowego. Twój łuk jest skończony.

Longbow sugeruje, że idąc do lasu, zawsze nosisz dobry sznurek na cięciwę, ponieważ może być trudny do produkcji z dzikich roślin.

jak zrobić strzałkę

Wybierz wał. Znajdź i zbierz proste pędy. Można stosować wiele rodzajów drewna: wierzba, jesion, mulefat, porzeczka, róże itp. Używam generalnie mulefat, bo jest obfity w pobliżu mnie, a nie dlatego, że jest to najlepsze możliwe drewno do strzał. Zbieram najbardziej proste pędy, jakie mogę znaleźć-około 2 stóp długości i tak grube jak ołówek. Nauczysz się z praktyki, które pędy zbierać. Zbyt cienki nie jest dobry. ale zbyt grube mogą działać, ponieważ zawsze można je nieco zmniejszyć.

wiązam świeże pędy, być może 20 do wiązki, aby były jak najbardziej proste, a następnie pozostawić je do wyschnięcia w cieniu.

kiedy po raz pierwszy nauczyłem się arrow-making od Joe Dabilla, użyliśmy jego wcześniej zebranych i wysuszonych wałów z różnych winorośli, Krzewów i drzew. Dabill mówił, że używał mulefatu, wierzby, zioła arrow, winorośli porzeczki i innych lasów. Wszystkie zostały wycięte na około 2 stopy długości, były tak grube jak ołówek i tak proste, jak był w stanie znaleźć.

wybrałem wał. Następnie, zgodnie z instrukcjami Dabilla, zacząłem go czyścić; najpierw delikatnie skrobając go nożem, a następnie małymi, gładkimi kamieniami, które działały jak papier ścierny. Gdy drewno było gładkie i czyste, patrzyłem w dół wału, szukając zakrętów i nierówności.

trzymałbym Drewniany wał nad ogniem, próbując ogrzać zakręt. Następnie zginałbym wał w prostoliniowość najlepiej, jak mogłem. To wymagało trochę zakrętu tutaj, trochę zakrętu tam— i trochę cierpliwości, pracując nad tym przez Może pół godziny. Ten krok jest kluczowy, ponieważ potrzeba idealnie prostej strzałki, aby latać prosto i prawdziwie. W końcu wał strzałki miał bliskie podobieństwo do kołka.

Dodaj grot strzałki. Dabill kazał mi wyrzeźbić nock, który otrzymałby kamienny punkt, który mi dał. Wyjaśnił, że niektóre punkty strzał były niczym więcej niż zaostrzone, hartowane ogniowo końcówki wałów (odpowiednie do małej gry). Czasami punkt strzałki może być wykonany z kości, muszli, drewna lub młotkowanego metalu.

uzywalem kamiennego punktu, ktory Dabill Starannie wyrzeźbiłem mały nock, który otrzymałby kamienny punkt. Następnie sprawdziłem, czy punkt pasuje … nie.

spędziłem następne 45 minut starannie rzeźbiąc nock, który specjalnie odbierałby mój konkretny grot strzałki i zmieścił wszystkie jego idiosynkrazje. Pamiętaj, że czas potrzebny na skonstruowanie strzałki zmniejsza się wraz ze wzrostem Twojego doświadczenia.

tak, idealny punkt kamienia jest prosty w profilu, nie za gruby nigdzie, z ostrymi krawędziami. Ale w prawdziwym świecie nie ma dwóch takich samych strzał – tak jak nie ma dwóch takich samych strzał.

wreszcie, moja grot strzał pasuje ciasno i ciasno. Dodałem klej, a następnie owinąłem punkt bezpiecznie ścięgnem (białą tkanką łączną w nodze zwierzęcia, która trzyma to wszystko razem). Mokre ścięgna jest rozciągliwy i lepki, i to napina się, gdy wyschnie. To sprawiło, że moja strzała wyglądała lepiej niż się spodziewałem.

do tej pory sprawdziłam swoją strzałę. Byłem trochę zaskoczony, że stworzyłem coś własnymi rękami tak artystycznie pięknego i z natury użytecznego.

Musiałem uzupełnić strzałkę dodając fletching (pióra), który pomaga ustabilizować strzałkę w locie.

zanim zaczęliśmy, Dabill usiadł przy stole i dał nam uczniom lekcję anatomii piór, wskazując wiele interesujących i przydatnych szczegółów.

krzywa piór. Każdy z nich ma również szeroki i cienki bok. Aby ukończyć strzałę, potrzeba trzech piór; ogólnie oznacza to, że na strzałkę potrzeba trzech piór. Po wybraniu trzech piór do fletchingu, wszystkie muszą być z prawej lub lewej strony ptaka; nie możesz ich mieszać. A kiedy wycinasz potrzebne segmenty, musisz wyciąć je wszystkie z szerokiej lub cienkiej strony pióra.

zacznij od decyzji, jak szerokie i długie mają być pióra. Następnie, za pomocą ostrego noża, wytnij pióro w dół środkowego żebra. Na przykład, jeśli chcę, aby moje pióra miały długość około 3 cali, odcinam wszystkie oprócz 3 cali pióra, pozostawiając około cala nagiego ściągania na obu końcach pióra. Służy to do przymocowania pióra za pomocą ścięgna do trzonu-mówiąc o tym, widziałem pióra przymocowane na wiele sposobów. W tym artykule opiszę, czego mnie uczono.

najpierw wyrzeźb sobie nocka. Jest to wycięcie w tylnym końcu wału, w którym znajduje się cięciwa, napędzając w ten sposób strzałę. Nock nie musi być głęboki.

nie chcesz, aby twoje pióra „uderzyły” cięciwą podczas strzelania do strzały, więc pióra powinny być ostrożnie umieszczone na końcu wału strzałki, równomiernie rozmieszczone od siebie wokół wału. Jedno pióro musi być prostopadłe do nocka, gdy patrzysz w dół końca wału. Ten nazywa się” piórem koguta ” i często ma inny kolor niż pozostałe dwa.

zabezpieczanie piór to zadanie, które wymaga trzech rąk … ale musisz się nauczyć, jak to zrobić z dwoma.

gdy masz trzy przycięte sekcje piór, przymocuj je do końca wału, aby nie przeszkadzały, gdy chwytasz każdą strzałkę do strzelania. Zabezpieczyć jedno pióro w miejscu, a następnie owinąć go z jakimś ścięgna. Dodaj kolejne pióro, utrzymując je we właściwym miejscu i wykonaj kolejne zawijanie. Dodaj trzecie pióro, dostosowując je w razie potrzeby, aby wszystkie trzy pióra były w równej odległości od siebie. Kilka bardziej ostrożnych okładów, a jeden koniec piór powinien być przymocowany do trzonu. Pozostałe końce piór można owijać w tym samym czasie i będzie o wiele łatwiej.

twoja strzała jest skończona! Możesz pomalować wał specjalnymi kolorami, symbolami lub słowami. To zależy od Ciebie.

wykonaj tradycyjną strzałkę

podstawowe kroki do wykonania tradycyjnej strzałki to:

” wybierz odpowiedni prosty wał z drewna i pozwól mu wyschnąć naturalnie;

” wyprostuj wał za pomocą ciepła z ognia, aby promować zginanie;

” Wybierz punkt/grot strzałki (może być tradycyjny kamień, muszla, drewno, szkło lub metal);

” Wytnij nock na końcu strzałki, aby otrzymać punkt;

” zabezpiecz punkt w nock za pomocą ścięgna, Sznurka, kleju lub podobnego łącznika;

” wyciąć trzy pióra na odpowiednią długość i przyciąć je 1 cal z każdego końca żebra;

” ustaw pierwsze pióro prostopadle do nocka; i

” zabezpiecz Pozostałe, równo rozmieszczone, wokół wału.

źródła

łuki i strzały rdzennych Amerykanów. Jim Hamm; The Lyons Press, 1989. (Doskonała prezentacja, która zawiera dane zebrane od Ishi, uważanego za ostatniego żyjącego członka grupy Yahi Indian Yana)

encyklopedia rdzennych Amerykanów łuki, strzały i kołczany. Allely and Hamm; Lyon ’ s Press, 1999. (Książka obrazkowa pełna rysunków liniowych pokazujących różne style łuków, typów strzałek, noków, metod budowy, kołczanów, splotów itp.)

umiejętności przetrwania rodzimej Kalifornii. Paul Campbell; Gibbs Smith, 1999. (Doskonała książka, która obejmuje wszystkie umiejętności używane do przetrwania, ze szczegółowymi sekcjami dotyczącymi tworzenia łuku i strzał)

tradycyjna Biblia Bowyera, tom pierwszy. Allely, Baker, Comstock, Hamm, Hardcastle, Massey and Strunk; Bois d ’ Arc Press, 1992. (Wszystko, co musisz wiedzieć o drewnie do łuków, robieniu łuków, nawet robieniu strzał. Tak, są inne tomy, ale zacznij tutaj.)