trójwymiarowe dzieła sztuki, prezentowane w wymiarach wysokości, szerokości i głębokości, zajmują fizyczną przestrzeń i mogą być postrzegane ze wszystkich stron i pod każdym kątem. Z drugiej strony, dwuwymiarowe dzieła sztuki, które powstają na płaskich powierzchniach, można obserwować tylko pod względem wysokości i szerokości. Tradycyjne rodzaje mediów trójwymiarowych, takie jak rzeźby i płaskorzeźby, istnieją od początku historii ludzkości jako dowód potrzeby artystycznej ekspresji ludzi.
rzeźby od wieków dominują w sztuce 3D, nieustannie ewoluując w różnych okresach historii sztuki. Jednak rozwijające się w XX wieku progresywne ruchy artystyczne kwestionowały tradycyjne postrzeganie sztuki, wprowadzając niekonwencjonalne Media sztuki, aby wyrazić ich estetykę i zasady. Proces ten zaowocował pojawieniem się sztuki instalacji i sztuki performance jako współczesnych wariantów mediów 3D.
Ten artykuł przedstawi ewolucję tych trójwymiarowych mediów w historii, koncentrując się na różnych mediach sztuki i technikach używanych w tworzeniu dzieł 3D na całym świecie.
tradycyjne formy sztuki 3d
na początku ludzie tworzyli posągi z kamienia i drewna. Pierwszym zachowanym obiektem sztuki była mała, rzeźbiona w kamieniu Figurka żeńska, która pochodzi z 230 000 lat pne. Uważa się, że posągi te symbolizowały kobiecą płodność i odgrywały znaczącą rolę w różnych rytuałach i ceremoniach. Te z grubsza rzeźbione dzieła sztuki przedstawiały pierwsze próby wykorzystania naturalnych materiałów przez naszych przodków do przełożenia ich przekonań na fizyczny kształt. Tradycyjne trójwymiarowe typy rzeźby pochodzące z tych podstawowych dzieł sztuki to:
- rzeźba wolnostojąca
jest to dominująca forma 3darta, która ewoluowała od czasów starożytnych. Jak sama nazwa wskazuje, jest to niezależny obiekt sztuki, który zwykle reprezentuje ludzi, zwierzęta lub abstrakcyjne motywy. Artyści używają kamienia, drewna lub metalu do tworzenia rzeźb, a wybór odpowiedniego medium sztuki zależy od wielkości i złożoności dzieła.
- reliefy
w przeciwieństwie do posągów wolnostojących, rzeźby reliefowe wyłaniają się z tła jako elementy większego dzieła sztuki. Możemy rozpoznać kilka różnych rodzajów reliefów. Płaskorzeźby przedstawiają trójwymiarowe kompozycje z posągami lekko wyróżniającymi się na tle. Z drugiej strony mamy wysokie formy reliefowe z posągami wystającymi dominująco z podstawy. Płaskorzeźba jest rodzajem sztuki powszechnie związanym ze Starożytnym Egiptem i przedstawiała figury wyrzeźbione w podstawie.
różne techniki stosowane w tworzeniu sztuki 3d
artyści zastosowali różne techniki do manipulowania kamieniem, drewnem, metalem lub gliną i przekształcania ich w pożądane obiekty artystyczne. Wybór medium sztuki zależy od rodzaju posągu, który chcesz zrobić. Zazwyczaj ludzie używają następujących technik artystycznych podczas tworzenia sztuki trójwymiarowej:
- kamień lub rzeźba w drewnie to proces wycinania kawałków materiału, aż do uzyskania pożądanego kształtu. Jest to jedna z najstarszych technik artystycznych, która sięga czasów prehistorycznych.
- odlewanie jest metodą artystyczną stosowaną podczas pracy z metalem jako wybranym medium sztuki. Ten proces twórczy polega na wlewaniu gorącego metalu do wstępnie przygotowanych form, aby stworzyć kolosalne posągi lub kompozycje. Odlewane rzeźby z brązu są powszechnymi przedstawicielami tej twórczej metody.
- spawanie to kreatywna metoda łączenia dwóch elementów metalowych w celu stworzenia elementu rzeźby. Technika ta jest powszechna w konstruowaniu trójwymiarowych elementów łączących różne elementy.
- techniki szklane obejmują obróbkę gorącego, ciepłego lub zimnego szkła w celu kształtowania i modelowania tego medium. W tym procesie twórczym stosuje się różne techniki, w tym dmuchanie szkła, Odlewanie i rzeźbienie. Typowe techniki zimnego szkła to grawerowanie, tarcie, piaskowanie i trawienie kwasem.
rzeźba w starożytności
zaproponujemy krótkie podsumowanie rozwoju rzeźby jako formy sztuki, a zaczniemy od starożytnych cywilizacji, które jako pierwsze rozwinęły charakterystyczny styl artystyczny.
Sztuka starożytnego Egiptu
rzeźbiarze w starożytnym Egipcie byli niezwykle konsekwentni w przedstawianiu stóp, nóg i głowy, wraz z czołowym przedstawieniem tułowia i oka. Wydawało się, że jest to najwygodniejszy sposób na wykończenie każdego elementu. Inną typową rzeźbą egipską jest posąg siedzący, a te były zazwyczaj umieszczane w grobowcach królewskich i innych szanowanych ludzi. Tym luksusowym posągom Królewskim towarzyszyło zwykle kilka mniejszych, skromnych rzeźb, które przedstawiały służących, którzy potrzebowali pomocy swoim panom w innym życiu. Te mniejsze figury również zostały misternie wyrzeźbione.
posąg Sfinksa jest najsłynniejszym egipskim punktem orientacyjnym i stoi na straży wejścia do piramid w Gizie. Z ciałem i głową lwa i ludzką twarzą jest to jeden z najbardziej monumentalnych posągów starożytnego świata.
Klasyczny Ideał rzeźby Greckiej
starożytni Grecy jako pierwsi wprowadzili do sztuki ideę piękna i proporcji, ustanawiając tym samym podstawy tradycyjnej sztuki zachodniej. Kultywowali oni styl artystyczny heroicznego realizmu, przedstawiając ludzi w sposób naturalistyczny, wymagający doskonałych umiejętności. Starożytni Grecy czcili ludzkie piękno i tworzyli nagie posągi, aby to uczcić. Akty te należą do największych osiągnięć sztuki klasycznej.
Budowa i dekorowanie Partenonu oznaczały szczyt klasycznej rzeźby Greckiej. Posągi i płaskorzeźby dla tej starożytnej świątyni zostały ukończone w ciągu dziesięciu lat, z udziałem szeregu wykwalifikowanych rzeźbiarzy. Tradycja używania płaskorzeźb i posągów jako ozdób wywodzi się z tego okresu i zdominowała średniowieczne style Europejskie.
Rzeźba Indyjska
Sztuka Indyjska sięga III wieku.C. kiedy rządziła pierwsza Dynastia Indyjska. Rzeźbiarze tworzyli reliefy przedstawiające historie z najwybitniejszych religii indyjskich, hinduizmu i buddyzmu. Prezentacja postaci jest przede wszystkim frontalna, jakby były skierowane do kamery. Najbardziej oszałamiającym motywem w rzeźbie indyjskiej tamtych czasów jest kobieta z pełnym biustem uchwycona w najbardziej niezwykłych pozach.
Historia rzeźby Europejskiej od średniowiecza do czasów współczesnych
Rzeźba średniowieczna
najważniejsze średniowieczne style Europejskie to romański i gotycki. Style te są powszechnie związane z rzeźbą architektoniczną, gdzie trójwymiarowe dzieła sztuki zdobiły kolumny kościelne. Średniowieczni rzeźbiarze puszczają wodze fantazji, dekorując te kolumny żywymi scenami biblijnymi i groteskowymi potworami. Często spotykało się to z silną dezaprobatą instytucji kościelnej. Gotyk jest kolejnym rozpoznawalnym stylem artystycznym, który pochodzi z XII wieku. Typowe Gotyckie rzeźby są wydłużone i bardzo cienkie, stoją na wąskich postumentach, ich ciała pokryte szatami, a ich twarze promienieją spokojem.
Renesans
po średniowieczu Renesans przyszedł jako długo oczekiwany okres wyzwolenia i reformacji. Był to jeden z najważniejszych i najbardziej owocnych okresów w historii sztuki. Kiedy mówimy o rzeźbie, wszystko kręci się wokół Włoch i wielkich włoskich mistrzów, którzy przyjęli Grecki ideał piękna i proporcji i włączyli go do swoich dzieł sztuki.
Mikelangelo wyróżnia się między innymi niezwykłym geniuszem i wizją rzeźby. Autor Dawida postawił wysoko poprzeczkę, tworząc ponadczasowe arcydzieło z jednego marmurowego bloku, który inny rzeźbiarz odrzucił. David jest przykładem misternie szczegółowej rzeźby, a wyraz twarzy doskonale oddaje nastrój.
Barok
ten XVIII-wieczny styl artystyczny, ciepło przyjęty przez Kościół rzymski, odżywiał się nadmierną dekoracją i ponadprzeciętnymi detalami. Ten styl artystyczny reprezentował wszystkie rzeczy, którymi protestanci gardzili -bogactwo, styl i szczegółowe przedstawienie scen biblijnych.
neoklasycyzm
neoklasycyzm po zbyt akcentowanym okresie baroku przyszedł jako epoka trzeźwości i powrotu do wartości sztuki klasycznej. Rzeźbiarze powrócili do czczenia ludzkiego ciała i tworzenia rzeźb z nieskazitelnymi detalami.
współczesne formy sztuki 3d
XX wiek przyniósł wyzwolenie spod dominującego wpływu sztuki klasycznej. Rodin i inni XIX-wieczni rzeźbiarze zainspirowali tę zmianę swoimi dziełami sztuki. W końcu rzeźbiarze zaczęli szukać innych wzorców do naśladowania. Rzeźba afrykańska i maski Azteków miały znaczący wpływ na trójwymiarowych artystów.
ten wiek oznaczał również wzrost sztuki szkła jako formy sztuki 3D. Artyści zaczęli dostrzegać korzystne cechy szkła, które umożliwiały kształtowanie i modelowanie. Obecnie istnieją znaczące dzieła sztuki ze szkła, takie jak rzeźby i instalacje.
scena artystyczna również była świadkiem narodzin instalacji i performansu jako innowacyjnych form sztuki 3D. Artyści postanowili rzucić wyzwanie rzeźbie jako dominującej formie, tworząc wielkoformatowe instalacje z wykorzystaniem niekonwencjonalnych materiałów. W ten sposób chcieli podkreślić kwestie, na których im zależy i udostępnić je szerszej publiczności.
performerzy wykorzystują swoje ciało jako medium do wyrażania swoich artystycznych wizji i zasad. Projekty Performance mogą angażować wielu uczestników lub tylko autora. Mogą to być multimedialne wydarzenia z efektami świetlnymi lub projekcje wideo lub mogą polegać na interakcji autora z publicznością. Oczywiście Sztuka performance pozwala autorom wybrać idealny sposób wyrażania siebie i jest to jedna z najważniejszych zalet tej formy sztuki.
Ostatnie słowa
to kończy naszą relację o szerokiej gamie trójwymiarowych form sztuki, po rozwoju trójwymiarowych mediów, od rzeźbionych w kamieniu prehistorycznych figurek po surowe, improwizacyjne i innowacyjne występy artystyczne. Ten proces ewolucji Sztuki Współczesnej będzie kontynuowany, zwłaszcza przy pomocy zaawansowanych technologii, takich jak druk 3D, które mają znaczący wpływ na świat sztuki.