Meduza Lwia grzywa, powszechnie nazywana galaretką do włosów lub gigantyczną meduzą, jest gatunkiem morskiej meduzy, która zamieszkuje zimne, subarktyczne wody oceanów na półkuli północnej. Niektóre populacje tego samego gatunku są czasami obserwowane w Zatoce Meksykańskiej oraz w oceanach u wybrzeży Australii i Nowej Zelandii. Galaretka Lwiej grzywy jest tak nazwana ze względu na długie, ciągnące się macki, które przypominają grubą grzywę lwa. Z mackami mierzącymi do 120 stóp jest największym gatunkiem meduzy na świecie.

Opis fizyczny i wygląd

Rozmiar: te Meduzy różnią się wielkością, z większymi osobnikami (żyjącymi w Oceanie Arktycznym) o średnicy dzwonu 2-2, 4 m (6 ft 7 in-8 ft) i mniejszymi (znalezionymi w niższych szerokościach geograficznych) o średnicy dzwonu około 30-80 cm (12-31, 5 in). Większe okazy mają czułki mierzące 30-36, 5 m (100-120 stóp), czyli większe niż płetwal błękitny.

Waga: Największa z meduz Lwiej grzywy może ważyć do 480 funtów, podczas gdy średnie okazy ważą około 200 funtów.

Kolor: większe osobniki wahają się od jasnego karmazynu do ciemnego fioletu, a mniejsze okazy są zwykle jaśniejsze od pomarańczowego do brązowego, ale czasami mogą być bezbarwne.

ciało: ich dzwon składa się z ośmiu płatów lub lappetów, z których każdy składa się z 70-150 czułków ustawionych w czterech odrębnych rzędach. Rhopalium, Organ równowagi, istnieje w każdym z wcięć wzdłuż krawędzi dzwonu.

usta: Położone na spodzie dzwonu usta mają szerokie ramiona jamy ustnej, które zawierają liczne kłujące komórki.

Dystrybucja

jest rozpowszechniony w Arktyce, północnym Pacyfiku i północnym Oceanie Atlantyckim. Występuje powszechnie w Morzu Irlandzkim, kanale La Manche, Morzu Północnym i zachodnich wodach skandynawskich. Galaretka Lwia grzywa występuje czasami w południowo-zachodnim Bałtyku.

w jakich siedliskach żyją meduzy Lwiej grzywy

żyją na otwartym oceanie i zazwyczaj dryfują w promieniu 20 m od powierzchni.

długość życia

Meduza Lwia grzywa, podobnie jak inne gatunki meduz, ma krótką żywotność. Żyją tylko przez rok, podczas którego przechodzą przez cztery stadia rozwojowe, które obejmują stadia larwalne, polipowe, efyrae i meduzy.

dieta

będąc żarłocznym drapieżnikiem, gigantyczna Meduza przechwytuje i zjada zooplankton, małe krewetki, rotifery, widłonogi, ctenofory i małe gatunki meduz, takie jak meduza księżycowa.

cechy behawioralne

• te Meduzy są stałymi pływakami i mogą podróżować duże odległości za pomocą prądów morskich.
• również ślizgają się pionowo, aby poruszać się w wodzie.
• są zwykle najbardziej aktywne latem i jesienią, ponieważ rozwijają się w dorosły rozmiar o tej porze roku i są przetaczane do brzegu z prądami.
• tworzą ławice, co oznacza, że pływają razem w dużych grupach. Roje o długości kilku kilometrów obserwuje się na Morzu Północnym i u wybrzeży Norwegii.

• rhopalia, obecne wzdłuż brzegu dzwonu meduzy, są organami równowagi, które pomagają jej się pozycjonować.
• macki są niezwykle lepkie i wyposażone w kłujące komórki zwane nematocystami, które zawierają jad używany do ogłuszania i chwytania zdobyczy, a także do ucieczki przed drapieżnikami.
• ma zdolność bioluminescencyjną, co oznacza, że może wytwarzać światło i blask w ciemności.

kojarzenie i rozmnażanie

Meduza Lwia grzywa, podobnie jak inne gatunki meduz, może rozmnażać się seksualnie w stadium meduzy i aseksualnie w stadium polipa. Samice meduz niosą zapłodnione jaja w mackach, gdzie te jaja dojrzewają w larwy. Gdy larwy stają się wystarczająco dorosłe, żeńskie meduzy przywiązują je do twardej powierzchni, gdzie rozwijają się w polipy. Polipy te zaczynają rozmnażać się bezpłciowo, tworząc małe stworzenia znane jako ephyrae. Każda z tych efyrae zostaje oddzielona od stosów, ostatecznie przekształcając się w formę meduzy, a następnie staje się w pełni dorosłą meduzą.

status ochrony

Meduza Lwia grzywa nie jest zagrożona wyginięciem i nie otrzymała specjalnego statusu z Czerwonej Listy IUCN.

Ciekawostki

• chociaż użądlenie meduzy Lwiej grzywy nie jest znane jako śmiertelne u zdrowych osób, może powodować miejscowe zaczerwienienie, tymczasowy ból i pieczenie. Ocet stosuje się do dezaktywacji nematocyst, ale po ekspozycji konieczna jest pomoc lekarska.
• jego szczątki, po rozbiciu na kawałki, mogą również żądlić ludzi. Taki incydent miał miejsce w lipcu 2010 roku, kiedy setki plażowiczów w Wallis Sands State Beach w stanie New Hampshire zostały użądlone przez szczątki pojedynczego okazu.
• ten gatunek meduzy pojawił się w „przygodach Lwiej grzywy”, opowiadaniu o Sherlocku Holmesie.
• meduzy Lwiej grzywy są szybkimi pływakami i mogą pokonywać duże odległości za pomocą prądów morskich.