by Charla M. Burnett
Global Governance and Human Security PhD student

Non viole nt protest jest kamieniem węgielnym demokracji. Niezależnie od tego, czy protestujesz przeciwko potrzebie podniesienia płacy minimalnej, czy też promujesz integrację w podzielonych społeczeństwach, przekonywująca demonstracja bez przemocy może radykalnie zmienić porządek publiczny.

studia Marii J. Stephan i Erica Chenoweth wskazują, że duże kampanie bez przemocy „osiągnęły sukces w 53 procentach czasu, w porównaniu z 26 procentami brutalnych kampanii oporu”, ale proces wdrażania organizacji pokojowego protestu nie jest do końca dobrze zrozumiany.

jako organizator społeczności, aktywista i doktorant koncentrujący się na integracji społecznej, proponuję te siedem wskazówek, jak zorganizować pokojowy protest.

1. Zacznij teraz!

wiele ruchów bez przemocy pyta, Kiedy jest najlepszy czas na rozpoczęcie protestu bez przemocy lub od czego zacząć. Odpowiedzi na te pytania są związane z kwestią skalowania działań bez przemocy i podlegają czasowemu środowisku, w którym znajdują się społeczności. Większość udanych ruchów bez przemocy nie powstała z dnia na dzień. Najczęściej istniały powiązania korzeniowe ustanowione na długo przed konkretnym wydarzeniem wywołującym masowe zainteresowanie i akcję. Nawet jeśli wydaje się, że twój ruch kończy się parą, będziesz zaskoczony, gdy wydarzy się konkretne wydarzenie i tysiąc osób pojawi się na Twoim rajdzie. Nie możesz pozwolić, aby niskie wskaźniki uczestnictwa zniechęcały ruch do celów. Wiele razy to połączenia, które nawiązałeś, będą miały znaczenie, gdy wydarzenie wywoła masę krytyczną.

2. Zidentyfikuj silne i odważne przywództwo

przywództwo musi być gotowe do przełamywania barier i omawiania delikatnych kwestii, szczególnie w odniesieniu do asymetrycznych relacji władzy, które są obecne w społeczeństwie. Ze względu na charakter tych tematów sugerowałbym sięgnięcie po książki takie jak podejmowanie o nierównościach strukturalnych w życiu codziennym przez Wydawnictwo Information Age lub Race Talk I The Conspiracy of Silence: Zrozumienie i ułatwienie trudnych dialogów na temat rasy przez Deralda Wing Sue. Ważne jest, aby pamiętać, że wrażliwość na niesprawiedliwość społeczną nie jest tylko czymś, z czym się rodzimy, ale trzeba ją pielęgnować poprzez doświadczenie i aktywne słuchanie. Niektórzy członkowie grupy będą skuteczniejsi w przełamywaniu barier niż inni. Postaraj się zidentyfikować tych członków i nakłonić ich do ukierunkowania napięć społecznych w całym procesie ruchu.

3. Buduj rozmach (i nie poddawaj się)

nie czekaj, aż problem zostanie omówiony na etapie państwowym lub narodowym, aby rozpocząć tworzenie powiązań społecznych i budowanie programów społecznościowych. To właśnie te fundamenty umożliwiają udane kampanie.

organizowanie pokojowego protestu, w szerokim znaczeniu, ogólnie rzecz biorąc, bez przemocy, zaczyna się od małej grupy podobnie myślących osób o podobnych celach i które są gotowe do działania niezależnie od konsekwencji. W dobie natychmiastowych kampanii pozyskiwania funduszy i wolontariatu Wiele osób jest nasyconych możliwościami pomocy w zmianach społecznych. Znalezienie tych specjalnych osób, które są chętne do podjęcia działań z Tobą, zajmie więcej niż kilka ulotek lub grup na Facebooku. Więc nie zniechęcaj się, jeśli jesteś jedynym na pierwszym spotkaniu.

skalowanie – czyli budowanie pędu-jest zjawiskiem złożonym. Rozmiar członkostwa, zasięg społeczności, sieci społecznościowe i kadrowanie są podstawą do skalowania, ale są tylko niewielkimi mechanizmami wewnętrznymi. Równie ważne są mechanizmy zewnętrzne. Obejmuje to proporcjonalność (wiedząc, kiedy działać z jaką siłą w oparciu o czynniki środowiskowe), konstruktywne programowanie (budowanie alternatywnych instytucji, takich jak szkoły, gazety i programy społeczne) oraz budowanie koalicji/partnerstwa (przy zachowaniu autonomii).

4. Dywersyfikacja i budowanie konsensusu

aby zapewnić odpowiedzialność i konsensus, ruch musi dywersyfikować swoje członkostwo wzdłuż przecinających się linii klasy, rasy, płci, pochodzenia etnicznego, orientacji seksualnej i wieku. Znalezienie członkostwa w hierarchii społecznej gwarantuje, że wszyscy ludzie w społeczeństwie uczestniczą w tworzeniu zmian. Jest to klucz do zrównoważonego rozwoju każdego projektu społecznościowego.

ponadto dywersyfikacja członkostwa wzmacnia strukturę społeczeństwa poprzez zachęcanie do dialogu i transformacji konfliktu. Zmiana społeczna, która zachodzi tylko w części społeczeństwa, ogranicza zdolność ruchu do zmiany podstawowych przyczyn nierówności strukturalnych i niesprawiedliwości społecznej.

aby zdywersyfikować i zbudować konsensus, zmarginalizowani członkowie społeczności muszą zostać postawieni przy stole decyzyjnym, takim jak kobiety, osoby LGBTQ, osoby starsze, młodzi, osoby kolorowe i imigranci/uchodźcy. Możliwe jest, że ruch bez przemocy utrzyma się bez konkretnych części społeczności, ale sukces potrwa znacznie dłużej, a podziały są często spolaryzowane w społeczności. Budowanie konsensusu to technika rozwiązywania konfliktów, która służy do rozstrzygania złożonych sporów między wieloma stronami. Budowanie konsensusu jest często trudne dla bardziej indywidualistycznych kultur, ponieważ zmusza uczestników do rozpoznania i uznania potrzeb grupy jako całości. Wzmacniając tych, którzy go używają, budowanie konsensusu może przekształcić wartości społeczności i poczucie siebie.

5. Tworzenie celów strategicznych

dywersyfikacja pomysłów i perspektyw ustępuje miejsca nowym strategiom i dostępowi do kluczowych zasobów.

wspólnie zastanówcie się nad swoją wizją i deklaracjami misji, celami, strategiami i planem działania. Community Tool Box to doskonałe narzędzie do planowania strategicznego.

gdy grupa zdecyduje o swoich celach i celach i zdecyduje się zorganizować pokojowy protest, musi przypisać konkretne role dla każdej akcji.

6. Logistyka Adresowa

Pokazywanie się z pikietami i mega telefonami to po prostu za mało, by wzbudzić masową uwagę, nie mówiąc już o zachowaniu protestu „pokojowego.”

musi być ktoś, kto sprawdzi teren i monitoruje Demonstracje i policję. Oznacza to również, że musisz ubiegać się o pozwolenie na demonstrację, aby legitymizować działanie.

demonstranci mogą potrzebować napojów, parasoli lub poncho przeciwdeszczowych, a może nawet masek lub roztworów do płukania gazem łzawiącym.

ponadto ktoś musi pracować z prasą, projektować ulotki, komunikaty prasowe i być zawsze dostępny na rozmowę kwalifikacyjną.

muszą być przydzieleni rozjemcy i przedstawiciele do rozmów z policją i społeczeństwem.

poza tym powinien być monitor prawny i ktoś, kto jest przeszkolony w pomocy prawnej, aby pomóc tym, którzy mogą zostać aresztowani. Przygotowanie jest równie ważne jak działanie demonstracji.

7. Zachowaj spokój

uczestnicy muszą być gotowi do poświęceń dla wspólnej sprawy. Członkowie muszą wierzyć w siłę działania bez przemocy i opierać się przemocy. Chociaż niektóre sekcje społeczeństwa próbowały delegitymizować pokojowy protest jako pacyfistyczny lub słaby, rzeczywistość jest taka, że niestosowanie przemocy nie jest naturalną reakcją w obliczu opresyjnych i brutalnych sytuacji. Zachowanie spokoju i kontroli nad swoim ciałem wymaga ogromnej siły w obliczu przemocy fizycznej i psychicznej. Niestosowanie przemocy jest psychologicznym i ekonomicznym oporem, który może złamać systemy władzy, które próbują nas uciskać i krzywdzić.

protest bez przemocy polega na odczytaniu znaków i wiedzy, kiedy zareagować i podjąć działania przeciwko władzy brutalnych struktur i rządów. Te instytucje są tak potężne, jak na to pozwalamy. Nie przetrwają bez naszego samozadowolenia. Potrzeba tylko determinacji ludzi, aby położyć kres wszelkim formom przemocy gospodarczej, społecznej i politycznej.

masz konflikt? Dowiedz się więcej o naszych programach dla absolwentów w rozwiązywaniu konfliktów.

Charla Burnett (MA, School of International Training) studiuje w programie doktoranckim w zakresie globalnego zarządzania i bezpieczeństwa ludzkiego w UMass Boston John W. McCormack Graduate School Of Policy and Global Studies. Jej zainteresowania badawcze obejmują politykę migracyjną i uchodźczą, etykę rozwoju międzynarodowego oraz sprawiedliwość naprawczą i pojednanie.