świadomość jest kluczem. Ale co to słowo oznacza dla ciebie? Dla większości ludzi, Być może, oznacza to uznanie tego, co dzieje się wokół nich w sposób ogólny. W kontekście medytacji oznacza to jednak „przebudzenie się”, stanie się dotkliwie wrażliwym, poznanie, odczuwanie, przeżywanie chwili w jej nieskazitelnym stanie, wyczuwanie barw i konturów, dźwięków, faktur, zapachów, rozpoznawanie tendencji w sobie, a jednocześnie opieranie się pociągowi, aby być przez nie kontrolowanym — to jest medytacja, przynajmniej na początek.

życie to taka gra, prawda? Czekamy na coś, a kiedy przychodzi, krytykujemy to, obrażamy, martwimy się o to, chcemy to zmienić, chcemy to ulepszyć.

dlaczego tak wiele istot musi znosić głód i zimno, upał, choroby, okrucieństwo, fizyczne i psychiczne znęcanie się i deprywację, tortury, niesprawiedliwość i całą resztę? Niektórzy muszą przejść przez piekło, prawda? A inni cierpią, bo w lodówce nie ma sera.

Budda wyraził to, czego doświadczył. „Cierpimy”, powiedział, ” od pragnienia tego, czego jeszcze nie mamy.”Tak,” możesz powiedzieć, ” i co jeszcze? Nic więcej. Na to wygląda. Przyczyną wszelkiego cierpienia jest tęsknota, pragnienie, pragnienie, pragnienie. To nie brzmi jak powód. A co z mężem? . . żona? . . praca? . . pogoda? A co z bólem w ramieniu?

nie możesz zmienić przeszłości, uporządkować przyszłości tak, aby pasowała do siebie, ani zmusić innych do mówienia i robienia rzeczy, które chcesz, aby mówili i robili. Cała wasza moc jest zawarta w tej chwili, związana z tym konkretnym ciałem i umysłem. I to jest bardzo potężna pozycja.

Budda siedział sam, któremu towarzyszyła jedynie jego głęboka szczerość i świadomość, dopóki bariery prawdy nie zostały rozbite. Na przestrzeni wieków na tym prostym podejściu budowano różnego rodzaju wyszukane praktyki.

Budda tak naprawdę nie miał innej metody niż świadomość, a świadomość wcale nie jest metodą; jest to proste „otwarcie oczu”, rodzaj budzenia się jakby ze snu. To wszystko! Ale to wszystko.

każdy, kto chce medytować, może, ale niektórzy mają potrzeby psychologiczne, które niekoniecznie są zaspokajane przez zagłębianie się w labirynty umysłu bez pomocy. Zrób to, co jest dla ciebie dobre.

jeśli myślimy o tym, co widzimy, słyszymy, wąchamy, smakujemy i dotykamy, zamiast tylko widzieć, słyszeć, wąchać, smakować i dotykać, nie otrzymujemy pełnego smaku tego doświadczenia.

spróbuj wykonać pracę, jakąkolwiek pracę, nie myśląc o samej pracy ani o niczym innym. Po prostu zostań z ciałem.

pozostań przy procesie, działaniu w ciele. Unikaj funkcjonowania od wewnątrz głowy. Pozwól, aby działanie robiło się bardzo naturalnie w organizmie. Jest to doświadczenie bez myśli, poza myśleniem; jest to doświadczenie niezakłócone i nieskażone; nic nie zostało dodane do procesu i nic nie zostało zabrane.

wszystkie sytuacje są natychmiast znane z tego, czym są, bez pomocy myśli. W rzeczywistości myślenie zwykle tylko myli umysł.

myślenie jest oczywiście częścią życia, a w pewnych formach jest nieocenione. Mądre rozważanie, umiejętne planowanie, kontemplowanie — są to twórcze formy myślenia; ale nie jest to rodzaj myślenia, o którym mówię i nie jest to rodzaj, w który większość z nas angażuje się przez większość czasu.

pojawiają się przemijające myśli-to jest naturalne i mogą przynieść nam inspirację. Ale kiedy ktoś oddaje się tym przemijającym myślom, przywiązuje się do nich, tarzając się w nich, angażując się w nie, łączy się w pewien rodzaj łańcucha nadziei, lęków, wątpliwości, niepokojów, poglądów i opinii.

„wypij filiżankę herbaty”, jak to mówią w Zen. Nie myśl o wypiciu filiżanki herbaty-po prostu ją wypij. Spróbuj. Poczuj to. Ciesz się tym. To jest doświadczenie ponad myśleniem. Jak miło! Jak za darmo!

Medytacja

potrzebujemy struktury, aby rozpocząć, tak, i potrzebujemy harmonogramu I stopnia dyscypliny, najprawdopodobniej, ale nie nadużywajmy rekwizytów. I nie liczmy godzin siedzenia jako zaliczek na poczet stopnia całkowitego oświecenia, który zostanie przyznany w późniejszych latach lub w następnym życiu.

chyba że motywem medytacji jest obudzenie się do rzeczywistości w tej chwili, to wątpliwe jest, czy w wyniku tego dojdzie do czegoś innego niż rodzaj snu lub negatywny stan psychiczny.

medytacja jest wielkim antidotum na ignorancję. Pozwala nam widzieć siebie wyraźnie takimi, jakimi jesteśmy, jakbyśmy stali przed dużym, przejrzystym lustrem. Nic nie jest ukryte.

jeśli ruchy ciała i procesy umysłowe są obserwowane inteligentnie i z otwartym umysłem, wkrótce staje się świadomy tajemnicy życia.

świadomość w życiu codziennym

bądź świadomy:

działań,

intencji,

stanów emocjonalnych,

reakcji psychicznych i fizycznych.

niech ciało będzie świadome siebie.

Odpuść sobie-przemijające myśli, opinie i stany emocjonalne.

Medytacja siedząca

Znajdź spokojne miejsce, w którym możesz być całkowicie wolny od przerw — Pokój, jeśli to możliwe, lub mały zakątek domu. Powiedz bardzo jasno mężowi, żonie, dzieciom lub komukolwiek innemu mieszkającemu w domu: „to jest czas, w którym nie wolno mi przeszkadzać. Pytania, wiadomości telefoniczne i różne informacje mogą poczekać, aż skończę.”Bądź bardzo jasny i stanowczy, w przeciwnym razie twoja medytacja będzie napięta i niespokojna, gdy będziesz siedzieć w oczekiwaniu na otwarcie drzwi i głos wołający Twoje imię.

jeśli reszta rodziny myśli, że jesteś szalony, to w porządku. Potwierdź ich najgorsze obawy. Tak, jesteś szalony i bardzo się z tego cieszysz. Masz zamiar wyruszyć w ekscytującą podróż i nie chcesz zostać oszukany przez opinie innych. I nie czuj się winny, że poświęcasz czas dla siebie. To zabawne, jak inni mogą stać się raczej zazdrośni o dziwną chwilę, którą chce się spędzić w samotności. Możesz zostać oskarżony o bycie samolubnym, nieodpowiedzialnym w trosce o innych i o chęć ucieczki od rzeczywistości. Nie zniechęcaj się!

oczywiście nie musisz być sam, jeśli ktoś chce medytować z Tobą, lub jeśli chcesz medytować w grupie, śmiało.

teraz ma zostać przyjęta pozycja siedząca. Istnieje kilka do wyboru. Znajdź ten, który jest najbardziej odpowiedni dla ciebie.

W celu znalezienia odpowiedniej pozycji może być potrzebna pewna ilość eksperymentów, które mogą być utrzymywane bez większych trudności przez około dwadzieścia minut. Możesz, oczywiście, chcesz ćwiczyć postawę w innym czasie, taką, którą chciałbyś być w stanie przyjąć, ale nie możesz sobie poradzić w tej chwili.

ręce i oczy

Otwórz oczy na tyle, aby patrzeć na podłogę o stopę przed sobą, nie skupiając się na niczym.

czas trwania

ważne jest, aby wcześniej zdecydować, jak długo sesja ma trwać, w przeciwnym razie będziesz myślał o tym przez cały czas i zastanawiał się: „czy powinienem teraz przestać?”

dziesięć minut prawdopodobnie wystarczy na początku i można je zwiększyć do piętnastu lub dwudziestu po kilku dniach lub tygodniach.

pod koniec kilku tygodni regularnego siedzenia, trzydzieści minut byłoby prawdopodobnie bardziej odpowiednie. Po tym, czterdzieści pięć lub sześćdziesiąt minut może być możliwe. Praktykujący medytujący zwykle nie siedzą dłużej niż ten czas w jednym siedzeniu. Musisz sam ocenić, co wydaje się słuszne.

czas trwania posiedzenia nie jest oznaką postępu; ważna jest jakość każdej chwili.

jeśli siedzenie staje się testem wytrzymałości, dlatego straciło swoją wartość i będziesz tracił swój czas, albo, co gorsza, będziesz całkowicie odkładał się od medytacji. Lepiej siedzieć na krótszy okres z entuzjazmem i energią niż przeciągać się przez godzinę udawania.

kiedy?

kiedy jest najlepsza pora dnia na medytację? Niektórzy mówią pierwszą rzecz rano, inni ostatnią w nocy. Sam musisz się o tym przekonać. Decydującym czynnikiem może nie być stan twojego umysłu, ale napięty harmonogram lub pracowite życie twojej rodziny. Najlepszy czas może być więc w środku popołudnia, kiedy wszyscy są na zewnątrz, lub o świcie, kiedy wszyscy jeszcze śpią, a powietrze jest czyste, lub o dziesiątej w nocy, kiedy dzieci są w łóżku i panuje cisza.

możesz chcieć usiąść więcej niż raz dziennie. Wiele osób siedzi dwa razy.

medytuj, kiedy możesz, kiedy nadejdzie odpowiedni czas.

Start

znalazłeś odpowiednie miejsce do medytacji i uporządkowałeś ładną postawę, w której możesz usiąść. Grzbiet jest prosty. Oczy są na wpół zamknięte. Ręce spoczywają luźno jedna na drugiej, dłonie ku górze, na kolanach. Fizyczna strona rzeczy jest ustawiona. Ale co dzieje się w umyśle? Czy jest spokojnie i spokojnie? Czy jest pełna oczekiwań? Czy to paplanie do siebie-wyobrażanie sobie, zastanawianie się, martwienie się, planowanie?

odliczanie oddechów

Oddychaj i licz cicho do siebie „jeden”. Wydech i policz jeszcze raz. Policzyłeś jeden pełny oddech. Przy kolejnym wdychaniu policz „dwa”, a przy wydechu „dwa”. Kontynuuj liczenie przez dziesięć pełnych oddechów. Następnie zacznij od „jeden”. Może być pewne trudności w utrzymaniu pełnej koncentracji na czas potrzebny do oddychania dziesięć pełnych oddechów. Umysł prawdopodobnie będzie błądził. Jeśli nie, byłbym bardzo zaskoczony!

jeśli i kiedy umysł błądzi, a liczenie jest stracone, po prostu zacznij od „jedynki”. Jeśli liczenie stanie się mechaniczne, ponownie, wróć do „jednego”. Inną możliwością jest to, że bezmyślnie liczysz ponad dziesięć, a to będzie kolejną oznaką utraty koncentracji. Wróć do początku raz za razem. Może się okazać, że nie możesz dotrzeć do „dwóch”, zanim twoja koncentracja zniknie. Nieważne. Osiągnięcie „dziesięciu” nie jest celem ćwiczenia. Próba zrobienia tego jest celem. I w tym wysiłku wiele zostanie ujawnione i zrealizowane.

proszę nie popadaj w frustrację lub depresję z powodu tej niezdolności do kontrolowania umysłu. Widzisz, jak działa umysł. Odkrywasz, jak pracujesz. Dlatego medytujecie. Zainteresuj się tym, co robisz i co odkrywasz o sobie.

wybacz sobie, jeśli uważasz, że Twoja koncentracja jest słaba i kontynuuj wysiłek. Podejmuj wysiłek, ale bez siły; staraj się robić to w delikatny sposób; delikatnie przywracaj umysł do ćwiczeń raz po raz. Bądź cierpliwy. Pozwól sobie być tym, kim jesteś i spróbuj pozostać przy liczeniu.

istnieje wiele odmian koncentracji na procesie oddychania, ale wymienię tylko trzy. Można użyć tylko jednego z nich — nie ma znaczenia który. Wszystkie mają jednakową wartość, więc nie ma mowy o przechodzeniu od jednego do drugiego. Jednak może chcesz wypróbować je wszystkie w miarę upływu czasu, aby zobaczyć, który pasuje najlepiej. W końcu jednak zdecyduj się na jeden i trzymaj się tego.

1. Czy to długi, głęboki oddech? Czy to krótki oddech? A może nie jest ani długi, ani krótki?
2. koncentrując się na ciepłych i chłodnych wrażeniach w nozdrzach, gdy powietrze przepływa podczas wdychania (chłodnego) i wydechu (ciepłego).
3. koncentrując się na wzroście i opadaniu brzucha (około trzech szerokości palców poniżej pępka) podczas wdechu (wznoszenia się) i wydechu (opadania).

oddychanie jest procesem ciągłym, gdy człowiek żyje i z tego powodu jest to bardzo wygodny temat do medytacji.

i…

gdy liczenie odbywa się w rytmie oddechu, umysł będzie spokojny i czysty, choćby na chwilę. Ten moment lub dwa jasności wystarczy, aby ujawnić wartość koncentracji. Zamartwianie się, nadzieja, marzenia i życzenia nie mogą zajmować przestrzeni wypełnionej już liczeniem oddechów. Jest to proste objawienie, które ma głębokie znaczenie, które należy kontemplować i w pełni urzeczywistnić. Koncentrując się w ten nieskomplikowany sposób, można odejść od negatywnego stanu umysłu lub rozpuścić go, nawet jeśli jest to tylko na chwilę.

Medytacja jest sposobem stawienia czoła głębokim i realnym problemom oraz doświadczania ich transformacji w coś pozytywnego i twórczego.

po pewnym czasie stopień koncentracji i spokoju zacznie się manifestować i rozwijać. Nie można powiedzieć, jak długo to potrwa. Dla niektórych może to być niemal natychmiastowe; dla innych może to potrwać tygodnie lub miesiące, lub pełzać na nich niepostrzeżenie przez dłuższy okres czasu.

W odpowiednim czasie można zrezygnować z ćwiczeń. Ale musisz być ze sobą szczery. Czy nadszedł czas, aby opuścić to ćwiczenie? Czy spełniło swoje zadanie? Nie ma sensu czekać na perfekcję! Nie możesz liczyć dziesięciu oddechów bez wahania. Wystarczy ustanowić tylko pewną koncentrację i doświadczyć tylko pewnego stopnia jasności i spokoju. Jeśli czekasz na perfekcję-nieprzerwany przepływ dziesięciu zliczeń w kółko przez około dwadzieścia minut – możesz czekać bardzo długo! Idź dalej, Kiedy naprawdę czujesz, że nadszedł czas. Eksperymentuj, jeśli chcesz; zawsze możesz wrócić do tego ćwiczenia ponownie w przyszłości, jeśli uważasz, że musisz. Chodzi o znalezienie równowagi między zbyt szybkim poruszaniem się a wcale nie poruszaniem się.

brak przywiązania

bądź świadomy oddechu i bądź świadomy tego, co jeszcze przechodzi — zmysłu, uczucia, myśli, zapachu, dźwięku. Niech umysł się otworzy. Obserwuj, ale nie jak ktoś patrzy. Staraj się nie angażować w myśli. Pozwól im wypełniać swoją funkcję, a następnie pozwól im odejść, w przeciwnym razie nie będziesz wolny.

brak przywiązania do wszystkich doznań — przyjemnych lub nieprzyjemnych — jest drogą do szczęścia.

powodzenia.

powyższe zostało wyciągnięte z Doświadczenia poza myśleniem praktyczny przewodnik po medytacji buddyjskiej. autor: Diana St Ruth

przeczytaj inne posty Diany tutaj.