zamiast streszczenia, oto krótki fragment treści:

dlaczego syn Boży stał się człowiekiem? Być może nie jest zupełnie otiozą poruszyć – jeszcze raz-jedno z najsłynniejszych pytań w teologii: gdyby Adam nie zgrzeszył, czy Syn Boży stałby się człowiekiem?.1 w niniejszym artykule chciałbym przyjrzeć się bliżej poglądowi” Tomistycznemu ” w świetle niedawnej (i nie tak niedawnej) krytyki . W związku z tym pomijamy pytania: Czy to ma jakieś znaczenie? albo kogo to obchodzi?.2 Nie będę też omawiał istnienia Adama! Według mojej wiedzy pierwszym pisarzem, który zadał sobie to pytanie, był Ireneusz.3 Adv.Haer. 5,14 jest poświęcone udowodnieniu, że gdyby nasze ciało nie potrzebowało zbawienia, Chrystus nie przyjąłby go. Walczy z heretykami, którzy zaprzeczali rzeczywistości Ciała Chrystusa. Ireneusz odpowiada, że gdyby Chrystus nie przyjął ciała i krwi, nie mógłby nas odkupić (PG 7,1160-1163) . Ale także wyraźnie stwierdza: Gdyby nie było ciała do zbawienia, Słowo Boże nigdy nie stałoby się ciałem. (1161) 1 najnowsza literatura na ten temat: R. Garrigou-Lagrange, „De motivo incarnationis”, Acta Acad. Pont. Rom. S. Thornae 10 (1944), 7-45; J. F. Bonnefoy, „La question hypothetique”, Rev.Esp. T~ol. 14 (1954), 827-868; P. De Letter, „gdyby Adam nie zgrzeszył”, ITQ 28 (1961), 115-125; G. Martelet, „Sur le motif de l’ incamation,” in Problemes actuels de christologie, ed. Bouesse-Latour (Paris: Descleee de Brouwer, 1965), 85-80; G. Tessarolo, La necessitd dell ’ incarnazione presso Vasquez, Theology Dissertation at the Gregorianum, (Rzym 1942). D. J. Unger, „miłość Boga głównym powodem wcielenia według Izaaka z Niniwy”, Franc. Ogier. 9 (1949), 148-155; „Robert Grosseteste o przyczynach wcielenia”, tamże., 16 (1956), 1-86; E. Doyle, „John Duns Scotus and the Place of Christ”, przegląd duchownych 57 (1972), 667-675. 2 According to E. Mascall, the Importance of Being Human, (London: Oxford University Press, 1959), 92-98: „the controversy is largely an academic one.”*Wiele danych historycznych podaje Martelet, op.cit., 46-60. 288 DLACZEGO SYN BOŻY STAŁ SIĘ CZŁOWIEKIEM? 289 Ireneusz pisał o roku 180. Sześćdziesiąt czy siedemdziesiąt lat później Orygenes zadał sobie to samo pytanie.4 „dopóki jest grzech,” mówi, ” ofiara musi być uczyniona. Przypuśćmy jednak, że nie było grzechu; gdyby nigdy nie było grzechu, nie byłoby potrzeby, aby Syn Boży stał się Barankiem (ofiarą) i nie potrzebowałby być zabity w ciele; pozostałby tym, czym był na początku, Bogiem słowem.”Atanazjusz 5 i Jan Chryzostom 6 podążali za Orygenesem na Wschodzie. Na Zachodzie Augustyn nauczał tej samej doktryny. W Sermo 1747 stwierdza kategorycznie: Gdyby człowiek nie zginął, Syn Człowieczy nie przyszedłby. W połysku znajduje się słynna fraza: „Tolle morbos, toile vulnera, et nulla est medicinae causa.”8 tę samą doktrynę znajdujemy u Cyryla Aleksandryjskiego, 9 Leona Wielkiego, 10 Grzegorza/1 i innych. W średniowieczu zaczęły jednak pojawiać się głosy protestu. Ojcowie, szczególnie Grecy, często umieszczali jako motyw wcielenia przebóstwienie lub przyjęcie człowieka, prawie, jak się wydaje, poza faktem grzechu. Pierwszym jednak, Który odpowiedział wyraźnie twierdząco na nasze pytanie, był Honoriusz z Autun (zmarł po 1130 roku), który powiedział, że grzech pierwszego człowieka był przyczyną nie wcielenia, ale śmierci i potępienia. Wcielenie nastąpiło, ponieważ Bóg przeznaczył człowieka do przebóstwienia.12 podobnych teorii zostało wysuniętych przez Ruperta z Deutz/3 Aleksandra z Hales 14 i Alberta Wielkiego.15 Aleksander z Hales, for •in Num. hom. 4, 1, PG 1, 756 (Enchir . Patr. Rouet 49~). 5 Adv. Arianos Or. ~. 56 (R ~65). 6 W Hebr. hom. 5, 1, (R 1~18). 1 R 1517. 8 cyt. S. Thomas, Summa Theol., III, q. 1, a. 3, sed contra. Por. Augustyn, Enchiridion…