z co najmniej 300 różnymi nominałami pochodzącymi z każdego regionu we Włoszech, salami to nie tylko ulubiony posiłek dla dzieci, ale klasyczny i pozornie prosty sposób na delektowanie się posiłkiem.
smaczna włoska tradycja
podobnie jak cheeseburger dla Amerykanów, jest to jedzenie, które zachowuje szczególne miejsce uczucia dla wielu Włochów ze względu na wspomnienia z wczesnego dzieciństwa. Salami (liczba mnoga) we Włoszech są naprawdę wyjątkowe. Chociaż nie ma wyłącznych roszczeń do jego produkcji—na przykład we Francji robią kilka świetnych-nigdzie indziej na świecie nie można znaleźć szerokiej gamy kształtów i smaków, które są dostępne we Włoszech. Istnieje co najmniej 300 różnych denominacji salami pochodzących z każdego regionu kraju; jedno życie nie wystarczy, aby spróbować ich wszystkich.
niektóre z najbardziej znanych Salume
- począwszy od Lombardii, istnieją trzy godne uwagi rodzaje salami: Brianza (D. O. P.), Varzi (D. O. P.) i Milano.
- Region Veneto słynie z salame nostrano i salame Veneto
- Piemonte słynie z tradycyjnego salam 'd la Douja, który jest przechowywany w tłuszczu wieprzowym zwanym „douja”
- Emilia-Romagna słynie z salame Piacentino (D. O. P.) i salame Felino
- w Ligurii znajduje się słynny salame genovese di Sant ’ Olcese
- Toskania słynie z Finocchiona, salame Chianino i salame di Cinta Senese
- w Umbrii, gdzie istnieje wielka tradycja salumerii w ogóle, jest wiele wspaniałych salami, takich jak salame Corallina, salame Perugino i lokalne salsicce (twarde, suche kiełbaski). Wokół miasta Norcia niektóre salami i kiełbaski są przyrządzane z dzika, które są tutaj szczególnie obfite.
- region Marche słynie z salame Fabriano
- Lazio produkuje salame del Reatino
- Abruzja produkuje słynną Ventricinę, a salame D 'Aquila
- Kampania produkuje salame Napoli
- w Sardegnie są odmiany sartizzu i Salsiccia sarda
- Calabria sprawia, że Salame di Crotone
- Sycylia słynie z Salame di Sant’ Angelo w Brolo (omówione poniżej)
Historia salami
nie wiadomo, kiedy powstały pierwsze salami, jakie znamy dzisiaj. W czasach rzymskich należały do grupy potraw zwanych salsum, co oznacza ” solone.”Nawet w czasach prehistorycznych sól była znana jako niezbędny sposób konserwacji mięsa; sól naturalnie wydala wodę i blokuje proliferację bakterii. Salame, podobnie jak sopressata, kiełbasa i inne, należy do kategorii wędlin wieprzowych peklowanych powietrzem zwanych salumi insaccati („inkasowanych”), co oznacza, że mięso jest owinięte w naturalną skórę (zwykle) wykonaną z jelit wieprzowych. Salami są prawie zawsze robione z mięsa wieprzowego-choć w specjalnych odmianach można zamiast tego użyć dzika, a nawet kaczki. Mięso jest mielone i ugniatane w celu uzyskania pożądanej tekstury, a następnie dodawane są różne przyprawy zgodnie z określonymi przepisami. Ogólnie rzecz biorąc, stosowane kawałki wieprzowiny to udo, ramię, schab, filet, brzuch i soczysty tłuszcz z policzków świni (guanciale). Salami są zwykle w wieku od 30 do 90 dni – i dłużej. Dobry salame musi mieć odpowiednią równowagę chudego mięsa i tłuszczu. Tendencja dzisiaj, szczególnie w przypadku produktów przemysłowych, polega na wytwarzaniu szczuplejszych salami, co wpływa na smak i konsystencję. Najlepsze salami są rzemieślnicze – „fatti come una volta”, jak mówimy, co oznacza ” zrobione tak ,jak kiedyś.”
jak pokazuje powyższa lista, istnieje niezliczona ilość przykładów salami rzemieślniczych w prawie każdym regionie Włoch, przy użyciu metod i przepisów, które sięgają setek lat wstecz. Najstarszy rodzaj salame we Włoszech jest produkowany w północno-wschodniej Sycylii, w Sant ’ Angelo in Brolo, który jest przygotowywany z niesamowicie soczystego mięsa rasy świń zwanej Nero di Nebrodi. Te świnie, które są podobne do dzików, swobodnie wędrują po dużym lesie bukowym w tym obszarze Wyspy. Nic dziwnego, że w tej części Sycylii produkują również inne znakomite salumerie, takie jak capocolli (z łopatek lub szyi wieprzowej) i pancette (z boczków wieprzowych). Czasami na jednym obszarze przyrządzane są różne salami, z których każda jest zgodna z małą lokalną tradycją. W 2009 roku salame z Abruzji, zwana Ventricina del Vastese, zdobyła pierwszą nagrodę w konkursie krajowym. Mięso do tego nagradzanego salame nadal jest cięte ręcznie nożem, tak jak kiedyś—a smak i konsystencja są doskonałe. Inną interesującą odmianą, która jest wytwarzana w wielu różnych regionach Włoch, jest salamini alla Cacciatora (D. O. P.), znana również jako cacciatorini. Są to bardzo małe salami, które kiedyś były noszone przez myśliwych na szybką przekąskę, a później stały się szybką przekąską dla wszystkich. Mięso używane do cacciatorini jest szczególnie smaczne, pochodzące z tej samej wysokiej jakości rasy świń, z której wykonano słynną Prosciutto di Parma i San Daniele.
przekąski i Antipasto
we Włoszech Pane e salame—chleb i salami—jest metaforą prostego, prawdziwego, dobrego jedzenia. Oprócz tego, że jest istotną częścią tradycyjnych przystawek, takich jak antipasto di salumi i antipasto misto (mieszane mięso antipasto), salame najczęściej smakuje po prostu z chlebem—w panino (bułce) przeciętym na pół z niczym innym—z wyjątkiem oczywiście kieliszka dobrego czerwonego wina.a