problemy z zwracaniem uwagi są często po raz pierwszy identyfikowane przez nauczyciela, który zauważa, że uczeń wydaje się łatwiej rozpraszać niż większość innych dzieci w jego wieku.

może dziecko zajmuje niezwykle dużo czasu, aby zakończyć pracę w szkole. Może kiedy nauczyciel do niego dzwoni, wydaje się, że nie śledził lekcji. Może wydaje się, że przestaje słuchać instrukcji, albo zapomina, co powinien robić. Może zadania domowe często znikają.

podczas gdy wszystkie dzieci, zwłaszcza te bardzo młode, mają tendencję do krótszego skupienia uwagi i są bardziej rozpraszające niż dorośli, niektóre mają o wiele więcej problemów z koncentracją i pozostaniem na zadaniu niż inne.

ponieważ trudności w zwracaniu uwagi są powszechnie związane z ADHD, to wydaje się być pierwszą rzeczą, którą podejrzewają nauczyciele, rodzice i lekarze. Ale istnieje wiele innych możliwości, które mogą przyczyniać się do problemów z uwagą. Aby uniknąć błędnej diagnozy, ważne jest, aby nie przeoczyć tych innych możliwości, które nie zawsze są oczywiste.

oto lista kontrolna niektórych innych kwestii, które mogą sprawić, że dziecko będzie miało trudności z zwróceniem uwagi w szkole:

dziecko, które wydaje się nie skupiać się w szkole, może mieć chroniczne obawy, których nauczyciele (a nawet rodzice) nie są świadomi. Istnieje wiele różnych rodzajów lęku, ale to, co mają wspólnego, mówi neurolog i były nauczyciel Ken Schuster, PsyD, jest to, że lęk „ma tendencję do zamykania mózgu”, co utrudnia szkołę niespokojnym dzieciom.

dziecko z lękiem separacyjnym może być tak zaabsorbowane czymś złym, co dzieje się z rodzicami, gdy jest z nimi, że nie jest w stanie skoncentrować się na pracy w szkole.

niektóre dzieci są bardzo zaniepokojone popełnieniem błędu lub zawstydzeniem siebie. Kiedy nauczyciel ich wzywa, mogą próbować zniknąć, zauważa dr Shuster. „Mogą patrzeć w dół, mogą zacząć coś pisać, nawet jeśli tak naprawdę czegoś nie piszą. Próbują zerwać więź z nauczycielem, aby uniknąć tego, co sprawia, że czują się niespokojni.”

czasami, gdy dziecko zajmuje niezwykle dużo czasu, aby zakończyć swoją pracę w klasie, to nie dlatego, że śni na jawie, ale dlatego, że zmaga się z perfekcjonizmem, który wymaga od niej robienia rzeczy dokładnie we właściwy sposób. Albo jeśli nie odda swojej pracy domowej, może to nie dlatego, że tego nie zrobiła, ale dlatego, że martwi się, że to nie wystarczy.

dzieci z OCD, które często zaczynają się w latach szkolnych, mają dodatkowe źródło rozproszenia: Nie tylko mają obsesyjne myśli, ale czują, że muszą wykonywać rytuały lub kompulsje,aby zapobiec złym rzeczom. Dziecko z nerwicą natręctw może kompulsywnie ustawiać rzeczy na biurku, stukać, lub liczyć w głowie. Albo może być skupiony na konieczności pójścia do toalety, żeby umyć ręce.

” dziecko może siedzieć w klasie i mieć obsesję na punkcie konieczności naprawienia czegoś, aby uniknąć czegoś strasznego. Następnie nauczyciel wzywa go”, mówi dr Jerry Bubrick, psycholog kliniczny w Child Mind Institute, który specjalizuje się w lęku i nerwicy natręctw. „Kiedy nie zna odpowiedzi na pytanie, wygląda na to, że nie zwracał uwagi, ale tak naprawdę to dlatego, że miał obsesję.”

ponieważ dzieci z OCD często wstydzą się swoich objawów, mogą zrobić wiele, aby ukryć swoje kompulsje, gdy są w szkole. Dla nauczyciela, który nie jest świadomy OCD, rozproszenie może wyglądać jak ADHD, ale nie jest.

dzieci mogą również wydawać się cierpieć z powodu nieuwagi, gdy zostały dotknięte traumą. Dzieci, które były świadkami przemocy lub innych niepokojących doświadczeń, mogą wykazywać trudności w zwracaniu uwagi i uporczywe poczucie niepewności zwane hypervigilance.

dzieci, których życie domowe wiąże się z ostrym stresem, mogą rozwinąć te objawy, a nawet zespół stresu pourazowego.

„wiele objawów PTSD wygląda jak ADHD”, wyjaśnia dr Jamie Howard, klinicysta w Child Mind Institute, który specjalizuje się w traumie. „Objawy powszechne w PTSD, takie jak trudności z koncentracją, przesadna reakcja na zaskoczenie i nadmierna czujność, mogą sprawiać, że dziecko wydaje się nerwowe i przestronne.”

kiedy dziecko wydaje się patrzeć wszędzie, ale na strony książki, którą ma czytać, inną możliwą przyczyną jest to, że ma zaburzenia uczenia się.

dzieci z niezdiagnozowaną dysleksją mogą mieć frustrację lub czuć się zawstydzone, że nie mogą zrobić tego, co inne dzieci, i chcą zatuszować ten fakt.

jeśli dziecko borykające się z matematyką, może być mile widziane rozpraszanie uwagi, które pozwala mu myśleć o czymś innym lub uniknąć ukończenia zadania.

problemy z przetwarzaniem słuchu mogą spowodować, że dziecko przegapi część tego, co mówi nauczyciel, nawet jeśli słucha, a to może wyglądać, jakby nie zwracało uwagi.

niektóre dzieci są w stanie zrekompensować trudności w uczeniu się, pracując bardzo ciężko i mogą odnieść sukces, dopóki nie osiągną poziomu, w którym praca staje się zbyt trudna.

„byli w stanie ukryć swoją słabość, dopóki się nie starzeją, a po prostu jest zbyt wiele ciężkich rzeczy”, zauważa Nancy Rappaport, MD, profesor Harvard Medical School, który specjalizuje się w opiece nad zdrowiem psychicznym w warunkach szkolnych. „Często zdiagnozowano u nich ADHD lub depresję, chyba że ktoś złapie problem z nauką.”

nieuwaga, która jest poza typowym zakresem jest jednym z trzech kluczowych objawów ADHD, wraz z impulsywnością i nadpobudliwością. Niektóre dzieci wykazują tylko objawy nieuważne. Ale diagnoza ADHD nie powinna być dokonywana tylko na podstawie raportów nauczyciela lub jednej szybkiej wizyty u pediatry.

aby postawić dokładną diagnozę, lekarz powinien zebrać informacje od kilku osób, które obserwowały Twoje dziecko, w tym od ciebie, innych opiekunów i nauczycieli. Rodzice i nauczyciele powinni zostać poproszeni o wypełnienie skali ocen, aby uzyskać dokładną ocenę częstotliwości objawów. Zachowanie musi trwać przez dłuższy czas i być obserwowane w więcej niż jednym otoczeniu – zarówno w domu, jak iw szkole, na przykład. Lekarze powinni starannie wykluczyć inne możliwe przyczyny jego zachowania.

ważne jest również, aby zdolność dziecka do zwracania uwagi była porównywana do innych w jego wieku, nie wszystkich w jego klasie. Badanie opublikowane w 2012 r.wykazało, że chłopcy, którzy są najmłodsi w swojej klasie, są o 30% bardziej narażeni na diagnozę ADHD niż najstarsi chłopcy w klasie, a młodsze dziewczęta są o 70% bardziej narażeni na diagnozę niż najstarsze dziewczęta. Sugeruje to, że niedojrzałość może być również mylona z ADHD.