Jowisz jest królem układu słonecznego, bardziej masywnym niż wszystkie inne planety Układu Słonecznego razem wzięte. Chociaż astronomowie obserwują gazowo-gigantyczną planetę od setek lat, nadal pozostaje ona tajemniczym światem.Astronomowie nie mają jednoznacznych odpowiedzi, na przykład, dlaczego pasma chmur i burze zmieniają kolory lub dlaczego burze zmniejszają się. Najbardziej znacząca, długotrwała cecha, Wielka Czerwona Plama, zmniejsza się od 1800 roku. jednak gigantyczna burza jest wciąż wystarczająco duża, aby pochłonąć ziemię.Czerwona plama jest zakotwiczona w wirującej atmosferze, która jest zasilana przez ciepło wylewające się z głębokiego wnętrza planety potworów, które napędza burzliwą atmosferę. Natomiast światło słoneczne zasila ziemską atmosferę. Jednak od Jowisza słońce jest znacznie słabsze, ponieważ planeta znajduje się znacznie dalej od niego. Górna atmosfera Jowisza to bunt kolorowych chmur, zawartych w pasmach, które poruszają się przy różnych prędkościach wiatru i w naprzemiennych kierunkach. Dynamiczne cechy, takie jak cyklony i antycyklony (burze wysokociśnieniowe, które obracają się w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara na półkuli południowej) obfitują.Próba zrozumienia sił napędzających atmosferę Jowisza jest jak próba przewidzenia wzoru kremu, który powstanie, gdy zostanie wlany do gorącej filiżanki kawy. Naukowcy mają nadzieję, że coroczne monitorowanie przez Hubble ’ a planety—jako międzyplanetarnego pogodynki—ujawni zmienne zachowanie chmur Jowisza. Obrazy Hubble ’ a powinny pomóc rozwikłać wiele niezwykłych zagadek planety. Ten nowy obraz Hubble ’ a jest częścią tego corocznego badania, zwanego programem Legacy Planets Atmospheres, lub OPAL.
