ruch artystyczny, Rewolucja Przemysłowa, krytyka sztuki, artyści romantyczni, Europa ,romantyzm
podobnie jak w przypadku większości głównych ruchów artystycznych, romantyzm rozwinął się jako reakcja na dominujący ruch swoich czasów: neoklasycyzm. Neoklasycyzm, dominująca forma sztuki w Europie w drugiej połowie XVIII wieku, podkreślał harmonię, prostotę i równomiernie rozwinięte proporcje, romantyzm natomiast przyjął tę formułę i skierował ją na głowę, nadając pierwszeństwo wyobraźni i emocji, rodzaj chaotycznej twórczości, która rozwinęła się w bezpośredniej odpowiedzi na rewolucję francuską z 1789 roku i wartości Oświecenia (rozum hartowany przez porządek), które podkreślał ten okres. Romantyzm stał się dla artystów środkiem do poddania się swoim pasjom, do wewnętrznego połączenia się z ich twórczością i do tego, aby w przypadku krytyki sztuki nie usprawiedliwiać swoich artystycznych wyborów za pomocą tradycyjnych mechanizmów obronnych.
ruch artystyczny, Rewolucja Przemysłowa, krytyka sztuki, artyści romantyczni, Europa, romantyzm
romantyzm był również ściśle związany z rewolucją przemysłową w Europie. Od ostatnich dziesięcioleci XVIII wieku do połowy XIX wieku większość Europy, a zwłaszcza to, co jest obecnie Wielką Brytanią, odnotowała masową migrację pracowników wiejskich do dużych obszarów metropolitalnych. Ci pracownicy robili skok, aby pracować w dużych fabrykach, które rozwijały się na całym obszarze metropolitalnym, ponieważ zdolność produkcyjna, wspomagana przez silniki parowe i obfite dostawy węgla, eksplodowała w całej Europie. Romantyzm odegrał również rolę w tej drastycznej zmianie społecznej, ponieważ wielu w Europie było świadkami zanieczyszczenia przemysłu węglowego na dużą skalę i problemów, które spowodowało, w tym zanieczyszczenia wody i niewiarygodnie złej jakości powietrza w wielu dużych miastach, a także wielu problemów zdrowotnych, które pojawiły się w jego następstwie. Romantyzm kładł nacisk na naturę ponad przemysł, punkt, w którym ponownie widzimy dominującą siłę epoki (rewolucję przemysłową), która sama w sobie pomaga stworzyć ruch artystyczny, który rozpoczął się jako folia do tej dominującej siły, a następnie rozrósł się.
ruch artystyczny, Rewolucja Przemysłowa, krytyka sztuki, artyści romantyczni, Europa, romantyzm
niektóre z wiodących artystów romantycznych obejmują: Pierre-Paul Prud’hon, Francois Gerard, Theodore Gericault, Eugene Delacroix, Richard Parkes Bonington, Francisco de Goya, Caspar David Friedrich, Philipp Otto Runge, Karl Blechen, Karl Friedrich Schinkel, Peter von Cornelius, Friedrich Overbeck, William Dyce, Alexander Ivanov, William Blake, Henry Fuseli, John Martin, Samuel Palmer, John Constable, Joseph Mallord William Turner, Washington Allston, Albert Bierstadt, Frederic Edwin Church, Thomas Cole, Thomas Doughty i Asher Brown Durand.
ruch artystyczny, Rewolucja Przemysłowa, krytyka sztuki, artyści romantyczni, Europa, romantyzm
artyści romantyczni podkreślali i celebrowali naturę w swojej sztuce, szczególnie z tematami chaosu, naturalnego piękna i idealizacji życia wiejskiego. Te drastyczne zmiany artystyczne znalazły odzwierciedlenie w innych formach sztuki, jako że poeci romantyczni porzucili tradycyjne heroiczne kuplety na rzecz pustego wiersza (niesymetryczne linie w pentametrze jambicznym) oprócz szerokiej gamy form eksperymentalnych. Jak w każdym okresie wielkich eksperymentów, krytyka sztuki stała się trudniejszą sprawą dla artystów romantycznych. Nowe wzorce estetyczne nie ugruntowały się jeszcze w całej Europie, więc wiele lokalnych scen artystycznych pozostało siłą napędową ich własnych dzieł, co z kolei prowadziło do jeszcze szerszych eksperymentów.
ruch artystyczny, Rewolucja Przemysłowa, krytyka sztuki, artyści romantyczni, Europa, romantyzm
ruch artystyczny, Rewolucja Przemysłowa, krytyka sztuki, artyści romantyczni, Europa, romantyzm
ruch artystyczny, Rewolucja Przemysłowa, Sztuka krytyka, artyści romantyczni, Europa, romantyzm