podczas wizyty w Uluru (dawniej Ayers Rock) w środkowej Australii pod koniec lat 80.XX wieku, unitarna masa piaskowca wznoszącego się z ciała ziemi ukazała się Kapoorowi jako ani jednolita, ani stała masa. Zainspirowało go to do wykonania rzeźby, która wyłania się z białej ściany galerii jako forma w ciąży. Aby forma była uważana za ciężarną, musiała być owalna, a nie okrągła. Zauważył, że gdy ” przyciemnił owal do płaskiej powierzchni ściany, stało się coś niezwykłego. Formularz zniknął”.

widziany z przodu jego obecność sugeruje rozproszony cień na ścianie. Występ rzeźby ze ściany jako owal można zobaczyć tylko z boku. Rzeźba łączy obecność i nieobecność, sprawiając, że materiał przedmiotu znika w jego niematerialny przedmiot, w ten sam sposób znika glina, gdy staje się rzeźbionym garnkiem. Ta stosunkowo niewielka rzeźba, w porównaniu z wielkością jego dzieł publicznych, jest wysublimowanym stwierdzeniem o płodności twórczych początków.

Tekst: Gavin Jantjes

Z „Highlights. Sztuka od 1945 do współczesności”, Nasjonalmuseet 2016, ISBN 978-82-8154-116-0

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.