dzisiaj w nauce: 18 maja 1980 r. Mount St. Helens przeszedł katastrofalną i śmiertelną erupcję, wywołując największe osuwisko, jakie kiedykolwiek zarejestrowano. Wcześniej w tym roku tysiące małych trzęsień ziemi, odpowietrzanie pary i rosnące wybrzuszenie wystające 450 stóp (140 m) wskazywało, że magma rośnie w wulkanie. Dzisiaj, o 8: 32 czasu lokalnego 41 lat temu, 5.Trzęsienie ziemi o wielkości 1 wstrząsnęło górą, wywołując ogromne osuwisko i boczny wybuch, który zawalił północną ścianę wulkanu. Wybuchła gorąca Magma pod ciśnieniem, a pióropusz popiołu osiągnął ogromną wysokość stóp 80,000 (15 mil, 24 km), zanim osłonił otaczający region. A United States Geological Survey (USGS) geolog opisał destrukcyjny wybuch:
całkowicie zniszczył obszar 230 mil kwadratowych w ciągu pięciu do dziewięciu minut. To w zasadzie zabiło wszystko w tym obszarze.
57 osób, w tym wulkanolog David A. Johnston i fotoreporter Reid Blackburn zostali zabici podczas erupcji 18 maja 1980 na Mount St. Helens. Johnston Ridge Observatory w Toutle w stanie Waszyngton zostało nazwane na cześć późnego wulkanologa. Od maja 10, 2021, podczas gdy samo Obserwatorium jest zamknięte bez stałej daty otwarcia, obszar plaza za budynkiem z niesamowitym widokiem na Krater i wulkan oraz strefę wybuchu jest otwarty.
gęsty las, który pokrywał zbocza wulkanu, został zredukowany do popiołu wewnątrz obszaru znanego jako wewnętrzna Strefa wybuchu, która rozciągała się około 6.2 mil (10 km) od szczytu. Drzewa oddalone od wewnętrznej strefy wybuchu również zostały uszkodzone przez palący upał. Całkowity zasięg zdewastowanego obszaru leśnego nazywany jest strefą wysadzenia. W ciągu ostatnich dziesięcioleci obszar ten powoli odradzał się życiem.
Lahary – błotniste strumienie niosące szczątki z erupcji wulkanicznych – powstały szybko z topniejącego lodu i śniegu na bokach Góry św. Masywne lahary utworzone w erupcji 1980 uszkodziły domy, drogi i mosty w pobliskich społecznościach.
Helens stoi dziś jako 8,363-stóp (2,550-m) wysoki stratowulkan położony w Skamania County, Waszyngton, około 1,300 stóp (400 m) krótszy niż przed jego erupcją 1980. Jest to najbardziej aktywny wulkan w paśmie kaskadowym, który biegnie wzdłuż północno-zachodniego wybrzeża Ameryki Północnej. Cascade Range jest częścią pacyficznego pierścienia ognia. Mount St. Helens jest nadal uważany za jeden z najniebezpieczniejszych wulkanów w Stanach Zjednoczonych.
od 1980 roku Góra St.Helens nadal doświadcza okresowych trzęsień ziemi i erupcji wulkanicznych, ale nie w takim samym stopniu, jak w 1980 roku. Obserwatorium wulkanu Cascades nieustannie monitoruje aktywność na górze St. Helens.
Podsumowując: wulkan Mount St. Helens eksplodował w kataklizmicznym wydarzeniu w maju 18, 1980, zabijając ludzi 57 i dramatycznie zmieniając krajobraz.
Zobacz więcej Mount St. Helens erupcji filmy
Magma rośnie wewnątrz Mount St. Helens, ale nie oczekuje erupcji
Widok Z kosmosu: życie odzyskuje Mount St. Helens
co to jest Pierścień Ognia?