wiersz opublikowany po raz pierwszy ponad sto lat temu, w 1910 roku, ale wciąż aktualny, biorąc pod uwagę toczącą się debatę na temat wspomaganego umierania i niedawną decyzję naszych posłów, że koty i psy mogą być wyprowadzone z nędzy, ale ludzie muszą, podobnie jak Gloucester Szekspira, być przywiązani do stosu i utrzymać kurs.

jak Annandale wyszedł

’ nazywali go Annandale-a ja tam byłem
aby rozkwitnąć, znaleźć słowa i uczestniczyć:
kłamca, lekarz, hipokryta i przyjaciel,
obserwowałem go; i widok nie był tak sprawiedliwy
, jak jeden lub dwa, które widziałem gdzie indziej:
aparat nie do naprawienia –
wrak, z piekłem między nim a końcem,
pozostał z Annandale; a ja tam byłem.

znałam ruinę tak jak znałam człowieka;
więc złóż te dwa Razem, jeśli możesz,
pamiętając najgorsze, co o mnie wiesz.
teraz zobacz siebie, tak jak ja, na miejscu –
z lekkim silnikiem. Widzisz?
tak?Nie powiesiłbyś mnie? Tak myślałem.

Edwin Arlington Robinson