co dzieje się w moim mózgu, gdy się uczę?

twój mózg składa się głównie z około 85 miliardów neuronów, czyli więcej niż liczba gwiazd, które można zobaczyć gołym okiem na nocnym niebie. Neuron jest komórką, która działa jak posłaniec, wysyłając informacje w postaci impulsów nerwowych (takich jak sygnały elektryczne) do innych neuronów (patrz rysunek 1). Na przykład, kiedy piszesz, niektóre neurony w mózgu wysyłają wiadomość „przesuń palce” do innych neuronów, a ta wiadomość następnie podróżuje przez nerwy (jak kable) aż do palców. Sygnały elektryczne, które są przekazywane z jednego neuronu do drugiego są tym, co pozwala Ci robić wszystko, co robisz: pisać, myśleć, widzieć, skakać, mówić, obliczać itd. Każdy neuron może być połączony z maksymalnie 10 000 innymi neuronami, co prowadzi do dużej liczby połączeń w mózgu, który wygląda jak bardzo gęsta pajęczyna (patrz rysunek 2).

kiedy się uczysz, w twoim mózgu zachodzą ważne zmiany, w tym tworzenie nowych połączeń między neuronami. Zjawisko to nazywa się neuroplastycznością. Im więcej ćwiczysz, tym silniejsze stają się te połączenia. Gdy twoje połączenia się wzmacniają, wiadomości (impulsy nerwowe) są przesyłane coraz szybciej, co czyni je bardziej wydajnymi . W ten sposób stajesz się lepszy we wszystkim, czego się uczysz, czy to gra w piłkę nożną, czytanie, rysowanie itp. Możemy porównać połączenia między neuronami do szlaków w lesie(patrz rysunek 3). Przejście przez las bez szlaku jest trudne, ponieważ trzeba zagęścić i zepchnąć roślinność i gałęzie z drogi, aby wyrzeźbić sobie drogę. Ale im więcej używasz tego samego szlaku, tym łatwiejszy i bardziej wykonalny staje się. I odwrotnie, gdy przestaniesz korzystać ze szlaku, roślinność odrasta, a szlak powoli znika. Jest to bardzo podobne do tego, co dzieje się w mózgu—kiedy przestajesz coś ćwiczyć, połączenia między neuronami słabną i mogą być ostatecznie zdemontowane lub przycięte. Dlatego może się wydawać, że tak trudno jest zacząć czytać ponownie, gdy zaczyna się szkoła, jeśli nie czytałeś przez całe lato. Możliwe jest jednak, że niektóre sieci neuronowe staną się tak silne, że szlaki lub połączenia nigdy całkowicie nie znikną.

fakt, że uczenie się zmienia Twoje Neurony, pokazuje, jak dynamiczny (plastyczny) jest twój mózg—że mózg zmienia się i nie pozostaje nieruchomy. Ćwiczenie lub próby wielokrotnie aktywuje Twoje Neurony i sprawia, że uczysz się. Zmiany te zdarzają się już wtedy, gdy dziecko znajduje się w łonie matki i trwają przez całe życie człowieka. Pytanie brzmi, jak możesz pomóc neuronom tworzyć i wzmacniać ich połączenia? Tutaj prezentujemy dwie strategie, które wydają się być bardziej zgodne z tym, jak działa twój mózg i mogą pomóc ci lepiej się uczyć.

Które Strategie Uczenia Się Są Bardziej Kompatybilne Z Twoim Mózgiem?

Strategia 1: wielokrotne aktywowanie neuronów

ponieważ połączenia między neuronami muszą być aktywowane wielokrotnie, aby stać się silniejsze i bardziej wydajne, pierwszą i kluczową strategią jest wielokrotne ich aktywowanie. Oznacza to, że na przykład, aby nauczyć się tabel arytmetycznych, musisz ćwiczyć je wielokrotnie, aby ustalić „szlak” między neuronami. Jako dziecko nie byłeś w stanie mówić i chodzić w ciągu 1 dnia: dużo ćwiczyłeś. Jednak ważne jest, aby pamiętać, że tylko czytanie lub spojrzenie na tabele arytmetyczne nie będzie tak pomocne w łączeniu neuronów. Może się również okazać, że jest dość nudny i odprężający. Aby utworzyć połączenia między neuronami, musisz pobrać tabele arytmetyczne z pamięci. Innymi słowy, musisz sam spróbować przypomnieć sobie odpowiedź, aby aktywować swoje połączenia. Nie mówimy, że jest to łatwe do zrobienia! Jednak naukowcy uważają, że ta „walka” poprawia uczenie się, ponieważ wyzwanie jest oznaką, że budujesz nowe połączenia. Pamiętaj, że uczenie się czegoś nowego jest jak wędrówka w buszu bez wyznaczonego szlaku, prawdopodobnie na początku będziesz chodził powoli, ale jeśli będziesz kontynuował wędrówki, szlaki zaczną się formować i ostatecznie będziesz chodził po dobrze utartych szlakach. Poza tym, kiedy próbujesz przypomnieć sobie to, czego się nauczyłeś i popełnić błąd, może to pomóc ci zidentyfikować luki w nauce i dać ci wskazówkę, nad którą ścieżką nadal trzeba popracować.

naukowcy zauważyli również, że wykonywanie testów lub egzaminów może pomóc w zapamiętywaniu informacji lepiej niż samodzielne studiowanie . Na przykład, jeśli studiujesz tabele arytmetyczne przeplatane okresami testowymi, prawdopodobnie sprawdzisz się lepiej na ostatnim teście niż gdybyś tylko studiował. Dlaczego? Testy wymagają, aby pobrać informacje z neuronów, w których informacje są przechowywane, aktywując w ten sposób połączenia i przyczyniając się do ich wzmocnienia. Chodzi o to, aby ćwiczyć odzyskiwanie w angażujący sposób. Istnieją różne strategie, które można wypróbować w domu, na przykład odpowiadając na pytania praktyczne lub używając fiszek. Powinny one bardziej usprawnić naukę niż ponowne czytanie lub słuchanie wykładów (o ile nie odwrócisz karty przed przypomnieniem odpowiedzi!). Inne strategie obejmują przygotowanie pytań do zadania kolegi z klasy lub rodzica, a także powtórzenie testów lub ćwiczeń. Użyj wyobraźni! Musisz pamiętać, że najpierw, aby Twoje Neurony wzmocniły swoje połączenia, musisz odzyskać informacje i uniknąć czytania lub słuchania odpowiedzi. Po drugie, powinieneś zaplanować sposób, aby uzyskać informację zwrotną, aby wiedzieć, czy masz coś poprawnego, czy niepoprawnego. Nie zniechęcaj się, jeśli stoisz przed wyzwaniami, jest to naturalny krok procesu uczenia się zachodzącego w twoim mózgu!

Strategia 2: Rozstaw aktywacji neuronów

teraz, gdy wiesz, że neurony muszą być wielokrotnie aktywowane, aby się uczyć (i że oznacza to pobieranie informacji), prawdopodobnie zastanawiasz się, jak często powinieneś ćwiczyć. Naukowcy badający uczący się mózg zaobserwowali, że przerwy i sen między okresami nauki zwiększają uczenie się i minimalizują zapominanie . Dlatego wydaje się lepiej, aby odzyskać często w odstępie sesji treningowych, w przeciwieństwie do praktyki masowej (praktykowanie zadania w sposób ciągły bez odpoczynku). Na przykład, zamiast uczyć się lub odrabiać prace domowe przez 3 godziny, po których prawdopodobnie i tak czułbyś się wyczerpany, możesz rozdzielić ten okres nauki na trzy okresy 1-godzinne lub nawet na sześć półgodzinnych okresów. Krótko mówiąc, kiedy odstępujesz od swojej praktyki pobierania, pozwalasz swojemu mózgowi na sprawniejsze połączenia, które wzmocniłeś podczas sesji treningowych. Kiedy robisz sobie krótką przerwę od ćwiczeń, powiedzmy 20-minutową przerwę, pozwalasz na utrzymanie lub wymianę receptorów na powierzchni neuronów. Receptory są jak gniazdka elektryczne, które otrzymują impuls nerwowy (sygnały elektryczne) z innych neuronów. Przerwa pomaga im pracować lepiej: Twoje Neurony mogą w ten sposób łatwiej przesyłać swoje impulsy nerwowe do innych neuronów. Wreszcie, kiedy masz noc snu między sesjami treningowymi, faktycznie korzystasz z bezpłatnej sesji odzyskiwania, ponieważ podczas snu twój mózg reaktywuje połączenia między neuronami, które aktywowałeś w ciągu dnia. Możesz również uzyskać podobne korzyści z drzemki. Następnym razem, gdy znajdziesz się śpiący w klasie, możesz powiedzieć swojemu nauczycielowi,że w rzeczywistości próbujesz zrobić praktykę odzyskiwania! Krótko mówiąc, podczas odstępowania od nauki, a zwłaszcza praktyki pobierania, twój mózg jest bardziej aktywowany niż podczas masowej nauki w jednej długiej sesji.

w tym momencie prawdopodobnie zadajesz sobie pytanie, jak odłożyć naukę na bok w codziennym życiu. Dobrą wiadomością jest to, że istnieje wiele sposobów, aby to zrobić i można go łatwo dostosować do różnych umiejętności, takich jak rozwiązywanie problemów matematycznych lub zapamiętywanie definicji. Najbardziej oczywistą zmianą, którą możesz wprowadzić do harmonogramu studiów, jest podzielenie sesji na mniejsze sesje. Możesz również poprosić swojego nauczyciela o ustawienie codziennych lub tygodniowych quizów i innych zadań. Wreszcie, odstępy można zrobić, wykonując ćwiczenia z przeplotem. Składa się z zestawu problemów ułożonych tak, że kolejne problemy nie mogą być rozwiązane przez tę samą strategię. Na przykład, można mieszać swoje problemy matematyczne tak, że pytania geometrii, algebry lub nierówności problemy są losowo sekwencjonowane. Dodatkową zaletą przeplatania jest to, że angażujesz się w różne działania pomiędzy dwiema sesjami, dobrze wykorzystując swój czas. Krótko mówiąc, należy pamiętać o tym, że informacje, które zostały wcześniej poznane, będą wymagały mniej wysiłku, aby ponownie się uczyć, ponieważ odstępy dają mózgowi czas na konsolidację-co oznacza, że mózg produkuje bloki konstrukcyjne wymagane do połączeń między neuronami.

wniosek

twój mózg jest miejscem uczenia się i dlatego musisz utrzymywać aktywne neurony, aby zoptymalizować wykorzystanie czasu zajęć lub nauki. Dwie strategie uczenia się zaproponowane w tym artykule mogą pomóc ci lepiej się uczyć, Tworząc Optymalne warunki do wzmocnienia i konsolidacji połączeń między neuronami. Teraz wiesz, że możesz stać się lepszy, wielokrotnie używając „szlaków” w mózgu i odstępując od praktyki. To lepsze zrozumienie tego, jak twój mózg się uczy i stosowanie wspierających strategii uczenia się może teraz pomóc Twojemu mózgowi uczyć się lepiej!

Słowniczek

: Zdolność mózgu do zmiany, czyli do tworzenia, wzmacniania, osłabiania lub demontażu połączeń między neuronami.

wielokrotne aktywowanie neuronów: dużo ćwiczysz, próbujesz pobrać informacje z pamięci, na przykład wyjaśniając znajomemu koncepcję lub odpowiadając na pytania quizowe.

Rozstaw aktywacji neuronów: ćwiczenie częściej, ale przez krótszy okres. Na przykład, zamiast uczyć się przez 2 h z rzędu, studiowanie 4 okresów po 30 minut w ciągu kilku dni pozwala mózgowi robić przerwy i spać, co pomaga lepiej pamiętać na dłuższą metę.

konflikt interesów

autorzy oświadczają, że badania zostały przeprowadzone przy braku jakichkolwiek relacji handlowych lub finansowych, które mogłyby być interpretowane jako potencjalny konflikt interesów.

podziękowania

chcielibyśmy serdecznie podziękować tym, którzy pomogli w tłumaczeniu artykułów w tej kolekcji, aby uczynić je bardziej dostępnymi dla dzieci spoza krajów anglojęzycznych, oraz Fundacji Jacobsa za zapewnienie funduszy niezbędnych do przetłumaczenia artykułów. Za ten artykuł chcielibyśmy szczególnie podziękować Nienke van Atteveldt i Sabine Peters za Holenderskie tłumaczenie.

Blanchette Sarrasin, J., Nenciovici, L., Brault Foisy, L.-M., Allaire-Duquette, G., Riopel, M., and Masson, S. 2018. Wpływ pobudzania myślenia o wzroście u uczniów poprzez nauczanie pojęcia neuroplastyczności na motywację, osiągnięcia i aktywność mózgu: metaanaliza. Trendy Neurosci. Educ. 12:22–31. doi: 10.1016 / j.tine.2018.07.003

Rossi, S., Lanoë, C., Poirel, N., Pineau, A., Houdé, O., and Lubin, A. 2015. Kiedy poznałem swój mózg: udział w badaniu neuroobrazowania wpływa na naiwne koncepcje umysłowo-mózgowe dzieci. Trendy Neurosci. Educ. 4:92–7. doi: 10.1016 / j.tine.2015.07.001

Kania, B. F., Wrońska, D., and Zieba, D. 2017. Wprowadzenie do neuronalnego mechanizmu plastyczności. J. Zachowuj Się. Brain Sci. 7:41–8. doi: 10.4236 / jbbs.2017.72005

Zaromb, F. M., and Roediger, H. L. 2010. Efekt testowania w Free recall jest związany z ulepszonymi procesami organizacyjnymi. Mem. Cogn. 38:995–1008. doi: 10.3758 / MC.38.8.995

Callan, D. E., and Schweighofer, N. 2010. Neuronalne korelaty efektu odstępu w jawnym słownym kodowaniu semantycznym wspierają teorię wadliwego przetwarzania. Hum. MAPP Mózgu. 31:645–59. doi: 10.1002 / hbm.20894