niektóre myśli: w klasycznej łacinie użyto septemplex i septuple; ponieważ mamy septuple w języku angielskim, właściwe byłoby nonuple. Można narysować paralelę między nazwami od potrójnych i tych od trylionów (pięciolion-kwintylion itp.; replace-iple / – uple by-illion). Po włosku jest vigecuplo (20-krotne), z drugiej strony mamy vigintylion (choć Hahnemann napisał vigesillionfache Verdünnung – vigesillion-krotne rozcieńczenie) i widziałem vigintuple wspomniane w języku angielskim.
ogólnie rzecz biorąc, nazewnictwo może wydawać się niespójne, ale być może uda nam się to zrozumieć z estetycznego punktu widzenia: jeśli rdzeń porządkowy kończy się na-t, weź go (Sekstus’ szósty ’ → sekstuple); w końcu końcówka-krotka w słowach takich jak pięciokąt dała nam termin krotka (nie prowadzi to do tertuplexu, ponieważ fleksyjnym rdzeniem porządkowego tertiusa 'trzeciego’ jest terti -, a nie tert-). W przeciwnym razie weź liczebnik kardynalny, ale użyj znanej formy quadr – zamiast quattuor i formy non-dla 9 (jak w ordinal nonus, od * novenos, wywodzącej się od kardynała * noven, który stał się novem pod wpływem decem); nov -, w przeciwieństwie do tego, może wydawać się znaczeniem 'nowy’. Henkle wziął standardowe nazwy zillion do duodecillion jako podstawę i uważał, że analogia wymaga użycia liczebników porządkowych. Jest to wątpliwe, ponieważ-im jest częścią fleksyjnego rdzenia septimusa i decimusa, a-Av należy do fleksyjnego rdzenia octavusa. Po ich wyeliminowaniu nadal pozostajemy z trzema wyjątkami. Napisał nawet Vigillions, Trigillions itp. (w ten sposób uderzając – es). Rudolf Ondrejka bardziej konsekwentnie stosował elementy addytywne (stosował septimo i octavo, podczas gdy Henkle używał septo i octo, ale z drugiej strony decimo, vigesimo itp.), ale zachował słownikowe słowo vigintylion i nadal używał z nim dodatkowych elementów pochodzących z ordinals – np. primo-vigintylion, mieszając ordinal z kardynałem (the cardinal coming last!) w tym samym słowie. Odrzucam to.
w gramatyce Łacińskiej z 1575 roku znalazłem vigecuplex simplex ’21-krotnie’. Jest to analogiczne do konstrukcji dwuczłonowych, takich jak vigesimus primus ’21st’, ale w języku angielskim prawdopodobnie chcemy pojedynczego słowa. Poprawne gramatycznie byłoby powiedzenie tysiąc wigintylionów, milion wigintylionów itp. ale jak nazwiemy 21-krotkę? Mówimy dwudziesty pierwszy (istnieje nawet unetvicesimus w języku łacińskim, dosłownie jeden i dwudziesty), więc trigintisextuple (znaleziony w OED!) może spotkać się jako rozsądna analogia (wolałbym triginta od formy łączącej triginti -, porównaj z włoskim trentasettesimo; z drugiej strony mamy centimillionaire, ale można by błędnie zinterpretować centim-to znaczy 'setny’). Latyniści mogą preferować złożenie dwóch liczb porządkowych razem (trigesimussextuple), ale to skomplikowałoby system. Ponieważ milion nie zawiera składnika m -, wolę vigintiunilion niż vigintimilion dla 21 potęgi 1000 po 1000.
Nasdaq.com Słowniczek zawiera słowa takie jak septenvigintylion (jakby były używane w finansach, ha!) gdzie cyfry przed wielokrotnością 10 są takie same jak w undecylionie, duodecilionie itp. Problem z tym polega na tym, że septem jest asymilowany do septen in septendecilion, podczas gdy zmiana ta nie jest konieczna przed viginti. Słownikowe słowo novemdecillion również nie jest zgodne z septendecillion (- n VS. – m), ale przynajmniej nie ma tu złej asymilacji. Należy również zauważyć, że chociaż można powiedzieć unus et viginti (oprócz viginti unus), kolejność ta nie jest używana powyżej 100 (np. W łacinie postklasycznej spotyka się również duocenti, trescenti i tym podobne zamiast ducenti, trecenti itp., więc duocentuple (zamiast centumduple) dla 102-krotki byłoby mylące.
za milion Rzymianie powiedzieli decies centena mil (l)ia, ale zgadzajmy się na mille millia, co prowadzi do millemilluple. Moglibyśmy również użyć współczesnego łacińskiego słowa millio (a więc millionuple), ale duodecililion byłby strukturalnie niejednoznaczny – czy jest to dwa decylionowe zylion czy duodecilionth zylion? Kolejną kwestią jest to, czy łacińskie zylion słów, z których powstają angielskie krotki i zylion słów, należy rozumieć według krótkiej skali po prostu dlatego, że słowa są tworzone w języku angielskim, czy raczej według długiej skali, jak we francuskim i włoskim. Powiedzenie miliard za jeden miliard miliard przez analogię do miliarda jest dla mnie sztuczne. Cyfry są zapisywane w grupach po 3, nie używamy grup, które odpowiadałyby schematowi n-illilion!
co tu robi drugie d? Zauważ również, że brakuje I. Triskaidecuple, jeśli chcesz mieszać w starożytnej Grecji.