wstęp
historia początków twórczego żerowania w sztuce na obszarze znanym dziś jako Nigeria nigdy nie różni się zbytnio od tego, co można uzyskać w różnych częściach zamieszkałego świata. Historię sztuki można po prostu ująć jako historię cywilizacji i ewolucji człowieka. Większość materiałów i wskazówek wykorzystanych przez etnografów i antropologów do rekonstrukcji historii wczesnego człowieka opiera się w dużej mierze na artystycznych przedmiotach i instrumentach pozostawionych przez wczesnego człowieka. Dlatego, aby studiować sztukę podmiotu politycznego znanego dziś jako Nigeria, należy najpierw starać się być na bieżąco z narodami składającymi się na Nigerię i ich pochodzeniem kulturowym przed nadejściem brytyjskiego kolonializmu, który zasygnalizował początek formalnego historycznego zapisu heterogenicznych ludzi, które zostaną później objęte jednym parasolem zwanym Nigerią, który został wykonany głównie w celu skutecznego rządzenia przez brytyjskich imperialistów. W związku z tym, ponieważ Nigeria jest dziś bardziej suwerennym podmiotem politycznym, a nie pojedynczą kulturowo jednolitą grupą ludzi, ważne jest, aby studiować sztukę różnych ludzi, którzy zostali zebrani, aby odpowiedzieć na Nigerię. Ponieważ kraj składa się z ponad 250 grup etnicznych i języków.
Sztuka W przedkolonialnej Nigerii
prawie wszyscy ludzie etniczni, którzy tworzą Nigerię, praktykują jedną lub drugą formę sztuki. Podobnie jak w większości społeczeństw afrykańskich, dla wczesnych Nigeryjczyków sztuka jest nierozerwalnie związana z ich religią. Sztuka jest postrzegana jako czynnik, za pomocą którego wyrażana jest ich religia, niosąca w sobie istotę ich religii.
dlatego przed przyjściem Mistrzów kolonialnych Nigeria była tyglem artystycznych poszukiwań, ponieważ praktykowali oni swoją tradycyjną religię w pełni i bez przeszkód. Pierwsi Nigeryjczycy używali swojej sztuki do interpretacji świata, jaki widzą, a także do konkretyzacji swoich kosmologicznych poglądów na życie i ezoterycznych idei. Zatrudniali Sztuki w różnych uroczystości i uroczystości kulturalnych i specjalnych obchodów ze względu na Panteistyczną naturę tradycyjnej religii, wczesne Nigeryjskie społeczeństwo wyprodukowało dużą kolekcję obrazów przodków i bogów i jednostek duchowych, a także siły naturalne i elementy, takie jak wiatr, ogień, woda i ziemia, zostały uznane za posiadające duchowy autorytet i wymaganą cześć, dlatego uczynili obiekty artystyczne reprezentujące istotę i atrybuty tych rzekomych sił. Czynili to z nadzieją, że ich ujarzmią lub przynajmniej uspokoją, a w niektórych przypadkach okiełznają tę moc i w ten sposób będą w stanie sprowadzić ich pod jakąś kontrolę lub zawrzeć z nimi jakiś pakt. Praktyka ta nie różni się zbytnio od magicznych znaczeń przywoływanych na malowidłach jaskiniowych odkrytych we Francji w Lascaux.
w związku z tym, na potrzeby tego artykułu, najlepiej będzie trzymać się wybranej liczby mediów artystycznych ogólnie używanych przez główne artystyczne punkty zapalne w kraju, na szczęście ” te punkty zapalne nie reprezentują w żadnej konkretnej kolejności głównych grup kulturowych z najbardziej zachowaną kolekcją tradycyjnych dzieł sztuki. Ścisłe badanie tradycyjnej sztuki w Nigerii pokazuje, że większość artefaktów i dzieł kulturowych produkowanych przez różne grupy kulturowe są w dużej mierze zgrupowane w granicach tych mediów: Kamienie, Terakota, drewno, brąz, Obrazy i rzemiosło
Esie i Ikom Kamienne rzeźby:
chociaż Esie jest głównie społecznością Jorubów, pochodzenie i tożsamość twórców kamiennych rzeźb pozostały w zapomnieniu, krystalizując się w różne mitologiczne historie społeczności. Dlatego, chcąc rozwikłać tajemnicę ich tożsamości, etnografowie, antropolodzy i archeolodzy podjęli wspólne wysiłki w różnych kierunkach, aby wyjaśnić prace. Odkrycia wielu badaczy ustaliły jednak następujące fakty; rzeźba z kamienia Esie jest kompozycją około tysiąca rzeźb z kamienia mydlanego przedstawiających zarówno cechy ludzkie, jak i zoomorficzne. Postacie ludzkie reprezentują ludzi zaangażowanych w różne codzienne czynności człowieka. Kamienne rzeźby reprezentują kosmopolityczną kolekcję różnych kultur z takimi cechami, jak wyrafinowane fryzury, sukienki, znaki plemienne, Naszyjniki i bransoletki z wieloma cechami kulturowymi, które łączą je z różnymi grupami etnicznymi otaczającymi obszar.
prace kamieniarskie Esie są również uznawane za największą kolekcję rzeźbienia w kamieniu w Afryce.
Ikom monolity z Cross River state, stanowi drugi jeszcze znany największy zbiór garstki rzeźb kamiennych. Kamienne dzieła znajdują się na obszarze zamieszkanym przez ludzi Ekoi wzdłuż brzegu rzeki Cross. Figury Ikom są na ogół ludzkie i są bardzo zgeometryzowane. Mierzący od 2 do 6 stóp wygląd brody we wszystkich figurach wyraźnie pokazuje, że większość z nich to samce. Badania naukowe nad tymi pracami datują je na około 200ad.
Kultura terakoty
w Nigerii prawie każda grupa kulturowa posiada jedną formę sztuki Terakotowej lub drugą, w rzeczywistości większość części Nigerii ma jedną formę tradycji rzeźbiarskiej lub inną, szczególnie w południowej części kraju. Niemniej jednak obraz zaczyna się zmieniać, gdy stopniowo przesuwa się w kierunku północnej części kraju. Kultura Nok jest datowana na rozkwit między latami 2000BC i 300AD, co czyni ją najstarszą formą tradycyjnej sztuki nie tylko w Nigerii, ale w Afryce Zachodniej.
oto stylistyczne postacie Nok Art: skomplikowana fryzura, wysoka geometria z cylindrycznymi głowami, perforowane oczy, nos, usta i uszy, półokrągłe i trójkątne oczy i powieki i tak dalej.
oprócz Kultury Nok, prace Ife-terakotowe są kolejną godną uwagi starożytną tradycyjną sztuką pochodzącą z południowo-zachodniej Nigerii. Datowany na 12-15 wiek n. e. Sztuka Ife znajduje się w sercu pochodzenia Joruba.
Rzeźby W Drewnie
uczeni od dawna ustalili, że Nigeria posiada największą kolekcję dzieł rzeźbiarskich w Afryce Subsaharyjskiej. Większość z tych dzieł sztuki są wykonane w drewnie i są stosowane do różnych zastosowań. Było to również możliwe ze względu na różnorodność kulturową, a co najważniejsze w wyniku nadwyżki zasobów drewna, która była możliwa dzięki położeniu tego kraju w strefie tropikalnych lasów deszczowych Afryki. Dlatego prawie wszystkie grupy kulturowe w Nigerii posiadają jedną formę tradycji rzeźbiarskiej z charakterystycznymi stylami i cechami charakterystycznymi dla nich.
figury przodków
większość grup etnicznych w Nigerii ma tradycję rzeźbienia figur przodków, w ziemi Joruba mają figury Ibeji. Figury te są wykonywane dla uczczenia narodzin lub śmierci bliźniąt w tradycji Joruby. Ludzie wierzą, że bliźnięta są potężnymi duchami, które są w stanie przynieść bogactwo swoim rodzinom lub nieszczęście tym, którzy ich nie honorują. Do Igbos w południowo-wschodniej Nigerii, jedna z najbardziej popularnych i znaczących postaci przodków pochodzi w postaci rzeźb w drewnie Ikenga. Ikenga jest zwykle używany do określenia siły prawej ręki człowieka i jego osiągnięć. Zazwyczaj przedstawia go postać trzymająca różne rzeczy, takie jak rogi i miecze. Ta praktyka rzeźbienia Ikenga przeniknęła do innych kultur wokół Igbo, takich jak Edo, którzy nazywają to Ikengaobo i Igala, którzy nazywają to Okega.
drzwi& drewniane słupki
Joruba ’ s mają bogatą tradycję rzeźbionych drewnianych słupków i rzeźbionych drzwi z wiórów. Ten styl rzeźbienia był tak wysoko rozwinięty, że wokół niego rozwinęła się Gildia rzeźbiarzy i artystów. To właśnie dzięki temu nieformalnemu systemowi tradycyjnej edukacji artystycznej narodzili się XX-wieczni artyści, tacy jak słynne Olowo z Ise, którego wielu uczonych uznało za najważniejszego artystę Joruba XX wieku ze względu na jego wirtuozerię i zręczność w niszy rzeźbionych drewnianych drzwi i słupów domowych. Podobnie Igbo mają również rozwinięty system rzeźbienia w drewnie drzwi i słupów domowych. W przeszłości domy wysoko postawionych osób i zamożnych były zdobione tymi dziełami. W rzeczywistości był używany do identyfikacji stopnia bogactwa i społecznego znaczenia jednostek. Awka przewodnik rzeźbiarzy znaleziony w stanie Anambra.
tradycje brązu Igbo-Ukwu, Ife i Beninu
tradycja brązu Igbo-Ukwu jest niewątpliwie jednym z najbardziej znanych wkładów rasy Igbo do afrykańskiego dziedzictwa artystycznego i technologicznego. Początki technologii i wiedzy o obróbce metali, jak pokazane przez skomplikowanych i skomplikowanych wzorów stosowanych w Igbo-Ukwu znalezisk brązu nadal zaskakuje naukowców do dnia dzisiejszego. Dziedzictwo sztuki Igbo-Ukwu jest uważane za najstarszą tradycję rzeźby z brązu w Afryce Subsaharyjskiej, datowaną na około 9 wieku n. e.
starożytne miasto Ife jest powszechnie uznawane przez Joruba jako miejsce urodzenia lub rodowy Dom ludu Joruba. Wiele starożytnych artefaktów Ife dzisiaj zostały przypisane do dynastii Ife Króla Oba Obalufon II, który jest wysoko uważany za patrona sztuki. Jedną z charakterystycznych cech sztuki Ife jest nacisk na wielkość głowy jako centrum wiedzy, symbol ego i przeznaczenia i tak dalej. Artyści Ife nie przestrzegają zatem zasad proporcji w produkcji swoich figur, ale raczej głowy są zwykle nieco większe niż reszta ciała; czasami w stosunku 1: 4. Inną godną uwagi cechą sztuki Ife jest użycie małych otworów do wskazania brody i linii włosów masek i twarzy oraz obecność widocznych linii skaryfikacyjnych biegnących pionowo na całej twarzy.
Ife byli również biegli w opanowaniu miedzi i jej stopów i stworzyli garść prac wykorzystujących ten materiał. Wykonywali również prace z terakoty. Ponieważ Ife starało się produkować dzieła sztuki, które podobają się obu, wkładano wielki wysiłek w ich produkcję, aby osiągnąć uderzający naturalizm. Ten naturalizm jest jednym z najbardziej znaczących atrybutów miedzianych głów Ife, które mają swoje rysy twarzy dobrze wyartykułowane do prawdziwej reprezentacji przedstawionych osób.
ze wszystkich tradycji odlewania brązu występujących w Nigerii, Benin plasuje się na najpopularniejszym, znanym na całym świecie. Są najbardziej znane z Wielkiej dbałości o szczegóły, mistrzowskiego kunsztu i zręczności, z jaką zostały wykonane. Pomysłowość cywilizacji i sztuki Beninu została po raz pierwszy pokazana w zachodniej opinii publicznej po niesławnej brytyjskiej odwrocie królestwa w roku 1897, w którym wielka liczba Beninowych artefaktów została wywieziona przez brytyjskich żołnierzy jako buty wojenne.
starożytni beninowie, podobnie jak ich odpowiednicy z Joruby, przykładali wielką wagę do głowy jako głównej części ciała; dlatego wierzą, że głowa jest nasycona duchową energią (ehi) zdeponowaną przez Stwórcę; Osanobuę i jego najstarszego syna, Olokuna. To jest prawdopodobnie powód, dlaczego Benin mają ogromny repertuar brązowych głów ich Oba dunning ich Królewskie regalia
Sztuka ludu Beninu, jak większość kultur nigeryjskich nie jest bez wpływu sąsiednich plemion, w związku z tym Beninu ślad ich pochodzenia odlewania brązu do wielkiego miasta Joruba Ife, skąd przyszedł człowiek i nauczył ich różnych technik odlewania brązu. Również Sztuka Beninu była pod wpływem naturalistycznego stylu Ife.
Współczesna sztuka nigeryjska
po świcie niepodległości w Nigerii artystyczne żerowanie nadal kwitnie, prowadząc do rozkwitu wielu współczesnych stylów w produkcji sztuki. Poprzez nabycie formalnej zachodniej edukacji artystycznej i czerpanie inspiracji z bogatych motywów kulturowych, nigeryjska scena artystyczna stała się bardziej zindywidualizowana, detribalizowana i uniwersalna, z niewielkimi wspólnymi cechami tradycyjnymi, wciąż zauważalnymi w korpusie prac, które dziś są rozpatrywane jako współczesna Sztuka nigeryjska. Wpływy globalizacji oraz aktualne problemy społeczno-kulturowe i polityczne przyczyniły się do rozprzestrzeniania się stylów i technik. Niemniej jednak stan Sztuki Współczesnej w Nigerii jest w ciągłym ruchu i pozostaje wciąż żywy, otwierając nowe perspektywy dla artystycznej ekspresji w świecie olśniewającym wieloma mediami i stylami.
napisany przez Njoku Moses O. dla Galerii Sztuki Affinity.
Reference
Akpomuvie O. (2013), Art, Religion and Symbolic Beliefs in Traditional African Context: a Case
for Sculpture. Przegląd historii i Nauk Politycznych, 1(1). American Research Institute for Policy Development
Akpowo B. (2010), Traditional and Contemporary Visual Arts in Nigeria, Knowledge Review
Volume 21 No. 1
Blier S. (2012), Art in Ancient Ife, Birthplace of the Yoruba. African arts, vol.45 No.4
Egwali F. (2016), ancient and Contemporary Benin Bronze – Differences and Similaries: the
Content, Context and The Journey So Far. IDEA-Studia nad strukturą I rozwojem pojec filozoficznych XXVIII / 1
Ezenagu N. Olatunji T. and Iwuagwu C. (2014), Nigerian Sculptural Tradition as Viable Option
For Tourism Promotion: an Assessment of Esie Mysterious Stone Sculptures.
Makinde D. and Aremu P. (2014), Nigerian Art: the Problem of Identity. Studia artystyczne I projektowe,
23
Newi U. (2017), The Head in Focus, Benin Art and Visual History. Academia.edu
Olaomo A. (2010), autochtoniczna Sztuka i religia w Afryce.
Oyinloye M. (2016), Nigeryjskie rzeźby drewniane i ich konserwacja w Muzeum Narodowym
Lagos, Nigeria. Anistoriton Journal, Vol.15
Oyinloye M. (2017), Etnograficzne Studium konserwacji obiektów drewnianych: Focus on National
Museum in Lagos and Oron, Nigeria. Iternational Journal of African Society, Cultures and Traditions Vol.5, No. 3 European Centre for Research Training and Development UK
Shawn T. (1977), Unearthing Igbo-Ukwu. Ibadan: Oxford University press.